Power radykalnych chrześcijan

2. Kontekst drugiego czytania 1 P 3,15–18

Dla przypomnienia: pierwszy list św. Piotra cały przeniknięty jest świadomością nowości życia, jakie zyskali chrześcijanie dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Jego uczniowie mają się więc prezentować godnie, po nowemu; mają prezentować nowy styl życia. I o jednym z takich elementów owego nowego stylu słyszymy w drugim czytaniu tej niedzieli. Przytoczmy je wraz z nieco szerszym kontekstem (tekst czytania zaznaczony pogrubieniem – 1 P 3, 13-18)

Kto zaś będzie wam szkodził, jeżeli gorliwi będziecie w czynieniu dobra?  Ale jeżeli byście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie obawiajcie się zaś ich gróźb i nie dajcie się zaniepokoić! Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem - jeżeli taka wola Boża - cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle. Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem.

Przesłanie św. Piotra jest w tym miejscu jasne. Chrześcijanin ma zawsze zachowywać czyste serce. Owszem, powinien uzasadniać nadzieję, jaka w nim jest (uzasadniać nadzieję, niekoniecznie bronić prawdy), ale ma to zawsze robić z Jezusem w sercu; ma być gotów z łagodnością przyjąć krzywdy, które go z tego powodu spotkają. Trzeba przyznać, wymaganie trudne. Jego przypomnienie jest jednak bardzo ważne  w czasach, w których dla wielu chrześcijan – niestety – cnotą stało się odpowiadanie na agresję agresją...

3. Kontekst Ewangelii J 14,15–21

Ewangelia tej niedzieli to kolejny fragment pożegnalnej mowy Jezusa. Swoisty testament, w którym wyjaśnia On swoim uczniom sens swojej misji i odpowiada na pytanie, co znaczy być Jego uczniem. Przeniesienie uroczystości Wniebowstąpienia z czwartku na VII niedzielę Wielkanocną spowodowało, że nie słyszymy już w kościele kolejnej części tej mowy, więc może przytoczę tu jej dalszą część, do końca 14 rozdziału. Zwłaszcza że przepisy liturgiczne pozwalają w VI niedzielę wziąć Ewangelię z VII niedzieli...  A na początek dodamy jeszcze parę zdań z kontekstu poprzedzającego. Ci, którzy mają dobrą pięć pewnie zauważą, że pierwsze z nich to ostatnie zdanie Ewangelii sprzed tygodnia... Tekst czytany w Kościele tej niedzieli – pogrubioną czcionką.