Zmienia się, ale się nie kończy

Tu chyba jednak jest jakaś większa nadzieja, prawda? Mogli jej nie widzieć ci, których wzrok nie sięgał poza horyzont śmierci. Za to możemy ją zobaczyć my, którzyśmy usłyszeli już wieść o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.

Owo pełne nadziei wyznanie Hioba to też nadzieja dla wszystkich dziś pogrążających się w otchłani beznadziejnego bólu. Cierpienie nie ma ostatniego słowa. Umarli ożyją. Bóg kiedyś wszystkim cierpiącym wróci radość i wesele.

A następujący po czytaniu Psalm wyraża podobną do Hiobowej nadzieję...

2. Kontekst drugiego czytania 1 Kor 15,20-24a.25-28

W swoim pierwszym liście do Koryntian św. Paweł piętnuje różnorodne nadużycia i błędy doktrynalne, do których doszło w tej gminie. Jednym z nich jest niewiara w osobiste zmartwychwstanie każdego wierzącego. W Dzień Zaduszny słyszymy w kościele fragment owego dłuższe wywodu. Paweł przypomina w nim najpierw prawdę o zmartwychwstaniu Jezusa. Potem przypomina, że to wydarzenie ma także konsekwencje dla nadziei jego uczniów. A potem wyjaśnia już szczegóły, jak wygląd ciała po zmartwychwstaniu...

Przytoczmy tekst czytania w nieco szerszym kontekście. Żar polemiczny Pawła w sprawie zmartwychwstania jest uderzający. I przyda się też nam, chrześcijanom XXI wieku, wśród których wielu jest takich, którzy teoretycznie w zmartwychwstanie wierzą, ale w praktyce i mówią coś zupełnie innego i zachowują się, jakby tej nadziei nie mieli. Jak zwykle, tekst czytania pogrubioną czcionką...

Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. Okazuje się bowiem, żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa. Skoro umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie. Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania.

Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.  Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.  Bo inaczej czegoż dokonają ci, co przyjmują chrzest za zmarłych? Jeżeli umarli w ogóle nie zmartwychwstają, to czemuż za nich chrzest przyjmują? Po co też i my wystawiamy się na niebezpieczeństwo każdej godziny?

Zapewniam was, przez chlubę, jaką mam z was w Jezusie Chrystusie, Panu naszym, że każdego dnia umieram. Jeżeli tylko ze względu na ludzi potykałem się w Efezie z dzikimi zwierzętami, to cóż mi stąd za pożytek? Skoro zmarli nie zmartwychwstają, to jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy. Nie łudźcie się! "Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje". Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, co nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię.