Stary Testament zapowiada Jezusa Chrystusa

Pewną nowością jest wzmianka o tym, że zapowiadany Mesjasz będzie cieszył się szczególną asystencją Ducha Bożego.

Rzeczywiście, po raz pierwszy w analizowanych przez nas zapowiedziach prorockich pojawia się zapowiedź, że na Mesjaszu „spocznie Duch Pańskiˮ (Iz 11,2), czego skutkiem będą niezwykłe dary, pogrupowane w trzy pary: „mądrość i rozumˮ, „rada i męstwoˮ oraz „wiedza i bojaźń Bożaˮ[8]. Ów potomek Dawida będzie zatem charyzmatykiem na miarę dawnych mężów Bożych (por. np.         Lb 11,25; Sdz 6,34; 11,29; 13,25; 14,6; 1 Sm 16,13; Iz 61,1)[9]. Wzmianka o „Duchu Pańskimˮ podkreśla prawdę, że więź łącząca zapowiadanego Mesjasza z Bogiem jest równie ważna − a nawet ważniejsza − niż więź łącząca go z Dawidem. Przypominają się tutaj znane nam już słowa proroctwa Natana, w których Jahwe deklaruje wyjątkową więź łączącą Go z przyszłym potomkiem królewskim: „Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synemˮ (2 Sm 7,14a)[10].