ODPOWIEDZI

OMÓWIENIE TURY III - ETAP II

UWAGA – Odpowiedzi na pytania 1 i 4 nie są jeszcze ostateczne. Udzielenie takich, jakie zostały podane poniżej zapewnia maksymalną ilość punktów, jednakże może okazać się, że również inne uznane zostaną za prawidłowe. W związku z tym zarówno pełne odpowiedzi jak i nieoficjalne wyniki pojawią się nieco później tj. w środę wieczorem.

Pytanie 1 [43] - (7 pkt.)

Ewangelia wg. św. Marka, czytana w bieżącym roku liturgicznym, zawiera cztery krótkie fragmenty przedstawiające fakt, wydarzenie czy przypowieść, których nie ma w żadnej innej Ewangelii. Proszę podać przynajmniej trzy z nich. ODPOWIEDŹ : Cytat z Przewodnika Biblijnego: „Tylko cztery fragmenty w 16 rozdziałach Ewangelii występują wyłącznie u Marka. Reszta powraca albo u Mateusza, albo u Łukasza, albo u obu. Tak więc nie chodziło o wydarzenia opisane różnymi słowami w kilku Ewangeliach, czy też uzupełnione o jakieś fakty zawarte tylko u Marka. Chodziło natomiast o wydarzenia czy przypowieści podane tylko przez Marka lub fakty podane przez niego - bez związku z wydarzeniami wspominanymi przez innych Ewangelistów. Według „Synopsy Polskiej Czterech Ewangelii” Bpa Kazimierza Romaniuka, owe cztery fragmenty to: Niepokój rodziców Jezusa: (Mk 3,20-21) Przypowieść o wzrastającym zasiewie: (Mk 4,26-29) Niewidomy z Betsaidy: (Mk 8,22-26) Jezus opuszcza Jerozolimę: (Mk 11,19) (Jest również „Godzina walki”: Mk 22,35-38 jednakże jest to błąd – powinno bowiem być Łk, a nie Mk.) Pozostałe, podawane przez Uczestników, są uznane przez „Synopsę” jako szczegóły opisu wydarzeń, które przez innych Ewangelistów również są podawane. Należą do nich: Mk 7,31-37 czyli m.in. uzdrowienie głuchoniemego - zostało w Synopsie zaliczone do „Uzdrowienia wielu chorych” jako miejsce paralelne do Mt 15,29-31 Mk 14,51-52 „A pewien młodzieniec szedł za Nim, odziany prześcieradłem na gołym ciele. Chcieli go chwycić, lecz on zostawił prześcieradło i nago uciekł od nich.” - zostało w Synopsie zaliczone do „Pojmania Jezusa” jako miejsce paralelne do Mt 26,47-56; Łk 22,47-53; J 18,1-11 Mimo to powyższe odpowiedzi również zostają zaliczone jako prawidłowe Nie zostaje natomiast zaliczona odpowiedź: Mk 13,33-37 podana z następującym uzasadnieniem: Zarówno Mateusz jak i Łukasz mówią o potrzebie czujności, ale Marek jako jedyny wplata w ten temat przypowieść o panu domu udającym się w podroż i zlecającym swym sługom czuwanie oraz wypełnianie powierzonych zajęć, by nie zaskoczył ich jego powrót bez względu na to, kiedy on nastąpi. Nie do końca jest to prawdziwe: proszę zobaczyć Łk 12,35-40 oraz Mt 24,43-44. Wprawdzie nie ma tam rzeczywiście mowy o panu wyruszającym – a jedynie o powracającym, tym niemniej jest to zbyt drobny szczegół. UZUPEŁNIENIE : Inne podawane przez Uczestników fragmenty mają swoje odpowiedniki w pozostałych Ewangeliach. Na przykład: 1,35-39 [Łk 4,42-43] 3,7-12 [Mt 12,15-21; 4,25; Łk 6,17-19; 4,41] 4,24-25 [Mt 13,12] 5,4 [Łk 8,29] 6,1-3 [Mt 13,54-58; Łk 4,22-30] 6,53-56 [Mt 14,34-36] 7,1-23 [Mt 15,1-2.3a.7-9.3b-6.10-20; Łk 6,39] 7,24-25 [Mt 15,21-28] 9,1 [Mt 16,28; Łk 9,27] 9,38-41 [Łk 9,49-50] 13,24-27 [Mt 24,29-31] 15,33-35 [Mt 27,45-47] 16,15-18 [Mt 28,16-20] 16,19-20 [Łk 24,50-53] za drobne różnice w opisach tych samych wydarzeń można uznać: 2,26 - imię Abiatar 3,17 - przydomek Boanerges 6,31 - słowa "odpocznijcie nieco" 9,49 - posolenie solą 14,5 - wartość olejku 14,36 - słowo "Abba" 15,21 - imiona Aleksander i Rufus 16,8 - zachowanie kobiet poza tym: - szczegóły dotyczące tego co działo się w domu Piotra i w czym osobiście Piotr brał udział (1,29-34.35-38; 5,37-43; 9,2-6; 11,20-25) - potknięcia i błędy Piotrowe (8,33; 14,37.66-67) - powtórzona modlitwa o odsunięcie cierpienia w Ogrodzie Oliwnym

Pytanie 2 [44] - (6 pkt.)

Duch nieczysty zwracając się do Pana Jezusa używa określenia "Nazarejczyk" (Mk 1,24). Jak jeden z Ewangelistów wyjaśnia użycie tego zwrotu odnośnie Jezusa i jakie są hipotezy biblistów na ten temat? ODPOWIEDŹ : Wg Mateusza, zwrot „Nazarejczyk” wiąże się z miejscem zamieszkania Jezusa (Mt 2,23) [„Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem.”] Ewangelista nie powołuje się na żadnego z proroków, ponieważ takich słów nie zawierają księgi Starego Testamentu. Nazywanie Jezusa "Nazarejczykiem" (Mt 26,71) mogło być odniesione do obietnicy zesłania Mesjasza z rodu Dawida, nazwanego "odroślą (gałąź w języku hebrajskim - necer) z korzeni (Jessego), na której spocznie Duch Pański" (Iz 11,1) [„I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni.”] Określenie "Nazarejczyk" skojarzone też może być z nazirejczykiem (nazir), czyli osobą specjalnie konsekrowaną Bogu (Lb 6,1-21). Obydwa odniesienia tak rozumiane potwierdzają charakter Osoby Jezusa i Jego misji objawionej przez poprzednie imiona: obecności Boga w Nim dla wybawienia ludzi z ich grzechów. W pierwszych wiekach Nazarejczykami nazywano Żydów, którzy jako pierwsi przyjęli Jezusa. Św. Paweł był nazywany przywódcą sekty nazarejczyków ( Dz 24,5)

Pytanie 3 [45] - (5 pkt.)

Nazwa której miejscowości związanej z działalnością Pana Jezusa oznaczała "wieś Nahuma"? ODPOWIEDŹ : Kafarnaum :.

Pytanie 4 [46] - (4 pkt.)

Jakie dwie miejscowości wyznaczały najbardziej wysunięte (na północ i południe) punkty graniczne państwa Dawida? ODPOWIEDŹ : Najczęściej używaną formułą na przedstawienie rzeczywistego obszaru zamieszkanego przez Izraelitów jest zwrot „od Dan aż po Beer-Szebę”. Te dwie miejscowości w sposób niemal symboliczny wyznaczały północną (Dan- dawne Lais) i południową (Beer-Szeba) granicę państwa Dawida rozumianego jako terytorium zamieszkałe przez Izraelitów (czyli pokolenia Judy i Izraela) - np. 2 Sm 3,10; 17,11; 24,2. UZUPEŁNIENIE : Poza tym zostają uznane za prawidłowe odpowiedzi: granica północna - Damaszek lub Kadesz nad Ornontesem granica południowa - Esjon-Geber (czyli razem z terenami podbitymi - pod warunkiem, że to kryterium zostało zastosowane do obu granic) Nie uznane: granica północna - Aleppo, Tifsa (Tiphsah), Hamat, Tadmor granica południowa - Tamar, Kadesz-Barnea a także określenia nie będące miejscowościami. Poza tym błędna jest odpowiedź "od Tifsach do Gazy" powołująca się na 1 Krl 5,4 gdyż mowa tam o królestwie Salomona.

Pytanie 5 [47] - (3 pkt.)

Niektórzy twierdzą, że na skutek Bożego polecenia: "I rzekł Bóg: Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem." (Rdz 1,29) człowiek może jeść tylko rośliny. Czy to polecenie nadal obowiązuje, a jeśli nie to od kiedy i w którym fragmencie Pisma Świętego jest ono zmienione? ODPOWIEDŹ : Pomijając już fakt, że wspomniane wyżej słowa Boga nie zawierają w sobie nakazu jedzenia tylko roślin (a więc tym samym nie zakazują jedzenia mięsa) polecenie to zostało niejako „uzupełnione” po potopie: „Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko.” (Rdz 9,3) Ponieważ pytanie zawierało zwrot „od kiedy” odpowiedzi podające uzasadnienia z czasów późniejszych otrzymają mniej niż 3 pkt. Dla przykładu: - nakaz spożywania baranka paschalnego, - Jezus sam podawał ludziom ryby - Pwt 12,15 [(15) Wszakże zależnie od twej chęci, stosownie do błogosławieństwa, jakiego Pan, Bóg twój, ci udzieli, możesz uprawiać ubój i jeść mięso w obrębie twych murów. Może je spożywać czysty i nieczysty, jak się je gazelę i jelenia.] - 2P 2,12 [(12) Ci zaś, jak nierozumne zwierzęta, przeznaczone z natury na schwytanie i zagładę, wypowiadając bluźnierstwa na to, czego nie znają, podlegną właśnie takiej zagładzie jak one,] - 1 Kor 10,25-26 [(25) Tak więc wszystko, cokolwiek w jatce sprzedają, spożywajcie, niczego nie dociekając - dla spokoju sumienia. (26) Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia.] / jatka = rzeźnia/ - „Jeden jest zdania, że można jeść wszystko, drugi — słaby — jada tylko jarzyny. Ten, kto jada [wszystko], niech nie pogardza tym, który nie jada, a ten, który nie jada, niech nie potępia tego, który jada; bo Bóg go łaskawie przygarnął. Kim jesteś ty, co się odważasz sądzić cudzego sługę? (...) Nie burz dzieła Bożego ze względu na pokarmy! Wprawdzie każda rzecz jest czysta, stałaby się jednak zła, jeśli człowiek, spożywając ją, dawał przez to zgorszenie. Dobrą jest rzeczą nie jeść mięsa i nie pić wina, i nie czynić niczego, co twego brata razi” (Rz 14,2—4.20n).]

Pytanie 6 [48] - (2 pkt.)

Izraelici uznawali za nieczyste zwierzęta, które nie miały rozdzielonego kopyta. Dlaczego zatem do takich zwierząt zaliczali również świnie? ODPOWIEDŹ : Ponieważ pełny przepis brzmi: „Będziecie jedli każde zwierzę czworonożne, które ma rozdzielone kopyta, to jest racice, i które przeżuwa.” (Kpł 11,3) Świnia zatem, mimo że ma rozdzielone kopyta, to jednak nie spełnia drugiego warunku – nie przeżuwa. Mówi o tym samo Pismo Święte: ”wieprz, ponieważ ma rozdzielone kopyto, ale nie przeżuwa - będzie dla was nieczysty.” (Kpł 11,7) ROZWINIĘCIE (z odpowiedzi uczestników) : “Ze zwierząt ziemskich”, które to określenie stosuje się do wszystkich zwierząt lądowych (za wyjątkiem gryzoni stadnych), wolno spożywać każde, które ma odsłonięte pazury i przeżuwa pokarm (Kpł. 11:3; Pwp 14:6). Każdy ssak lądowy, który nie spełnia tych warunków jest zakazany. Tora uściśla, że wielbłąd, borsuk, zając i świnia, ponieważ każde z nich nie spełnia jednego z tych dwóch warunków. Owce, bydło, kozy i zwierzyna płowa są koszerne. Zakaz ten występuje też w Księdze Kapłańskiej 11,7. Krótka odpowiedź na pytanie: “dlaczego Izraelici przestrzegali tych praw” brzmi: “ponieważ tak stoi w Torze”. Tora nie precyzuje żadnych powodów dla istnienia tych praw, ale dla Żyda, który przestrzega praw w niej zawartych, żaden inny powód, niż ten, że tak nakazuje Tora, nie jest konieczny. Sugeruje się, że prawa kaszrutu podlegają kategorii “chukkim”, to jest: praw dla których nie ma powodu. Przestrzegając tych praw, mimo, że nie znają ich przyczyny, okazują Bogu posłuszeństwo. Próbowano jednak znaleźć powody, dla których Bóg je na Żydów nałożył. W swojej książce: “Być Żydem”, świetnej pracy na temat tradycyjnego Judaizmu, rabin Hayim Halevy Donin sugeruje, że prawa dotyczące spożywania pokarmów zaplanowane zostały jako wezwanie do świętości. Umiejętność rozróżniania pomiędzy dobrem a złem, właściwym a niewłaściwym, czystym i nieczystym, sacrum a profanum, jest w judaizmie bardzo istotna. Narzucenie reguł co do tego co wolno, a czego nie wolno spożywać, zakorzenia ten rodzaj samokontroli. W dodatku, podnosi ono zwykłą czynność jedzenia do rangi rytuału religijnego. Żydowski stół jest często porównywany w literaturze rabinicznej do ołtarza w Świątyni Ograniczenia uboju i spożywania mięsa, mogą wynikać też z całkiem zwyczajnych powodów, mówiąc współcześnie, sanitarno-epidemiologicznych: świnia - mięso szybko się psuje i można zarazić się włośnicą. Poza tym znaczenie mogło mieć to, w jaki sposób świnie się odżywiają, że zjadają różne odpadki i grzebią w śmieciach. Sprawa wieprzowiny to najlepszy przykład jak skutecznie wdrażać zasady mało zrozumiałe dla ogółu, a jednak bardzo ważne. Otóż w klimacie, w którym żyli Żydzi i Arabowie spożywanie mięsa wieprzowego, zwłaszcza przechowywanego, groziło groźnymi śmiertelnymi chorobami. Prosty człowiek, nie raz skusiłby się na podobnie wyglądające jak inne mięso wieprzowe. Zakaz pochodzący od samego Jahwe był najskuteczniejszy. Inne wyjaśnienie może dotyczyć tego, że przepisy dotyczące “nieczystości” świni sięgały w daleką przeszłość. Nie chodziło w nich przede wszystkim o względy higieniczne czy estetyczne. Ongiś, w zamierzchłych czasach, większość z owych zwierząt “nieczystych” wiązano z jakimiś siłami mrocznymi i złowrogimi. Spożywanie mięsa sprzedawanego na targu wiązało się z niebezpieczeństwem, że najprawdopodobniej pochodziło ono ze zwierząt złożonych na ofiarę jakiemuś bóstwu. Dla Izraela motywację stanowiła wola samego Najwyższego [Kpl 20,24-25]: Dlatego powiedziałem wam: wy posiądziecie ich ziemię, Ja sam daję wam ją w dziedzictwo, ziemię opływającą w mleko i miód. Ja jestem Pan, Bóg wasz, który oddzieliłem was od innych narodów. Będziecie odróżniać zwierzęta czyste od nieczystych, ptaki nieczyste od czystych. Nie będziecie plugawić siebie samych przez zwierzęta i ptaki ani przez wszystko, co się roi po ziemi, przez wszystko, co oddzieliłem od was jako nieczyste. oraz : Długo nie można było znaleźć klucza tego podziału, więc uznano go za ceremonialny wymysł judaizmu. Dopiero XX-wieczny zryw nauki przyniósł potwierdzenie biblijnego stanowiska. Amerykański lekarz i biolog dr D.J.Macht przeprowadził szereg doświadczeń, posługując się metodą fitofarmakologiczną (badanie wpływu związków chemicznych na żywe rośliny). Łubin hodowany na pożywce fizjologicznej Macht "karmił" wyciągiem z mięśni zwierząt czystych i nieczystych. W przypadku tych drugich zaobserwował silne działanie toksyczne, które hamowało wzrost rośliny. W naszej kulturze najczęściej spożywanym zwierzęciem nieczystym jest świnia. Biblia kilkakrotnie podkreśla nieczystość wieprzowiny. Skąd to szczególne wyróżnienie? Otóż hodowla świń była dość powszechna wśród sąsiadów Izraela - stąd zapewne powtarzane przestrogi (zob. Izajasza 65:4; 66:17), bo żaden pokarm nieczysty nie stał się tak powszechny wśród ludzi, chociaż mięso świni jest niezdrowe. Medycyna udowodniła, że wieprzowina zawiera wiele substancji toksycznych nie tylko dla człowieka (tzw. sutoksyny).Z badań wynika, że konsumenci wieprzowiny znacznie częściej zapadają na raka, częściej dotykają ich choroby zwyrodnieniowe stawów, artretyzm i uszkodzenie krążków międzykręgowych. Duża zawartość tłuszczu, nawet w chudej wieprzowinie, prowadzi do arteriosklerozy, w tym do zwapnienia i zwężenia naczyń wieńcowych serca, podwyższenia ciśnienia oraz powstawania gruczołów. Świeże mięso może wywołać zapalenie wyrostka robaczkowego, woreczka żółciowego, kolki wątrobowe, ostre nieżyty jelit, egzemy.

Pytanie 7 [49] - (1 pkt.)

Jaki "zawód" według słów Pisma Świętego "uprawiała" Maria Magdalena? ODPOWIEDŹ : Pismo Święte nic nam o tym nie mówi. zobacz WIĘCEJ :.