Czy Paweł nie interesował się życiem ziemskim Jezusa?

– nie szukał tego, co było dla Niego dogodne, i urągano Mu (Rz 15,3);

– mimo to był posłuszny aż do śmierci (Flp 2,8);

– mieszkańcy Jerozolimy i ich zwierzchnicy nie uznali Jezusa (Dz 13,27);

– zginął przez Żydów (1 Tes 2,15);

– skazali Go na śmierć rękami Piłata (Dz 13,28);

– Jezus „złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata” (1 Tm 6,13);

– był wydany na śmierć w nocy (1 Kor 11,23);

– łamał wtedy z uczniami chleb na Ostatniej Wieczerzy (1 Kor 11,23-24);

– pił z nimi też wtedy wino na znak tego Przymierza (1 Kor 11,25);

– był ukrzyżowany (1 Kor 1,17;23; 2,2.8; 2 Kor 13,4; Ga 2,19; 3,1; 6,12.14; Ef 2,16; Flp 2,8; 3,18; Kol 1,20; 2,14);

– cierpiał (Dz 17,3; Flp 3,10);

– potem umarł (Rz 6,3-4; 8,34; 14,9.15; 1 Kor 8,11; 15,3; Ga 2,21; 3,13; Flp 2,8; 1 Tes 4,14; 5,9-10);

– zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie (Dz 13,29);

– Jezus zbawił nas przez swą krew (Rz 3,25; Ef 1,7; 2,13);

– został wydany za nasze grzechy (Rz 4,25; Ga 1,4; 3,13; 1 Tm 1,15; 2,5-6; Tt 2,13-14; 1 Tes 5,10);

– umarł za wszystkich (Rz 8,32; 2 Kor 5,14-15);

– był to czyn sprawiedliwy (Rz 5,18);

– mamy odwzorowywać w swym ciele Jego konanie (2 Kor 4,10-11; Flp 3,10; por. też 2 Tm 2,11).


Następnie, Deschner cytuje również 2 Kor 5,16, aby dowieść, że Paweł nie interesował się ziemskim życiem Jezusa^[5]. Wers ten wygląda tak:

„Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób” (2 Kor 5,16 – Biblia Tysiąclecia, dalej: BT).

Jednakże uważam, iż Deschner zmanipulował wymowę 2 Kor 5,16, wyrywając ten tekst z kontekstu i nadając mu znaczenie zupełnie obce myśli Pawła. Z interpretacji Deschnera od razu widać, że zupełnie nie rozumie on sposobu wyrażania się Pawła, nawet w ogóle się w to nie wgryzł. Paweł mówiąc, że „nie chce znać” niczego innego niż aspekt danej sprawy, daje do zrozumienia tylko tyle, że ów aspekt jest dla niego najważniejszy w tym konkretnym punkcie jego rozważań. Nie oznacza to jednak wcale, że coś innego jest dla niego już raz na zawsze zupełnie nieistotne, skoro powiedział, że chce znać tylko ów konkretny aspekt sprawy, który interesuje go akurat w tym danym momencie.

Aby dowieść stosowania takiej retoryki przez Pawła, popatrzmy na pewne inne jego sformułowania:

„Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego” (1 Kor 2,2 – BT).

Paweł mówi tu, że nie chce znać niczego więcej jak tylko Chrystusa ukrzyżowanego. Gdyby zinterpretować to tak dosłownie, jak Deschner interpretuje 2 Kor 5,16, to musielibyśmy uznać, że Paweł nie będzie już o niczym innym myślał w życiu jak tylko o Chrystusie ukrzyżowanym, co jest psychologicznie niewykonalne. Mówienie przez Pawła, że nie chce on znać nic więcej jak tylko aspekt danej sprawy, nie może być więc interpretowane dosłownie, czyli tak jak Deschner interpretuje 2 Kor 5,16.

Po drugie, Chrystus ukrzyżowany, wspomniany w 1 Kor 2,2, jest właśnie Chrystusem według ciała wspomnianym w 2 Kor 5,16. Zatem Paweł raz mówi, że nie chce znać nic więcej jak tylko Chrystusa ukrzyżowanego, kiedy indziej zaś ten sam Paweł mówi, że nie chce znać Chrystusa w ciele, który jest właśnie tym Chrystusem ukrzyżowanym. Oczywiste jest, że Paweł nie zmienia tu zdania, nie twierdzi wpierw, że chce znać Chrystusa w ciele, którego potem nie chce już niby znać, wręcz przeciwnie, mówiąc, że chce on znać tylko konkretny aspekt danej sprawy, Paweł znów używa swego rodzaju retoryki, która ma wskazać, że ów aspekt jest w tym właśnie punkcie jego rozważań najważniejszy. Taki sposób wyrażania się Pawła jest też widoczny w innych miejscach jego listów. Popatrzmy na pewien inny wers z jego listów, gdzie używa on po raz kolejny bardzo podobnej retoryki:

„Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata” (Ga 6,14).

Czy z tej wypowiedzi wynika, że Paweł nie będzie się chlubił już z niczego innego jak tylko z krzyża Pana? Nie, przecież Paweł sam wielokrotnie chlubił się z innych rzeczy: z nadziei chwały Bożej i z ucisków (Rz 5,2-3), ze swego posługiwania (Rz 11,13), z Koryntian (1 Kor 15,31; 2 Kor 1,14; 7,4; 8,24; 9,2-3), z władzy (2 Kor 10,8), ze swych słabości (2 Kor 11,30; 12,5.9), z porwania do nieba (2 Kor 12,4-5), z cierpliwości i wiary Tesaloniczan (2 Tes 1,4) itd.

Reasumując i powtarzając to, co było powiedziane wcześniej: kiedy zatem Paweł mówi, że chce znać tylko coś jedno lub chlubić się tylko z czegoś jednego, to nie oznacza, że nie chce on również znać nic innego lub chlubić się z innych rzeczy. Taka retoryka występująca u Pawła ma na celu zaakcentować tylko to, że z określonego punktu widzenia jakiś aspekt danej sprawy jest dla niego w danej chwili najważniejszy. Tym samym, skoro w 2 Kor 5,16 Paweł mówi, że nie chce znać Chrystusa według ciała, to oznacza tylko tyle, że jest tak w danym momencie i wynika tylko z określonego punktu widzenia jego rozważań.