Cierpienie na przykładzie Psalmu 22. Studium egzegetyczno – teologiczne.

[87] Wł. Borowski, Psalmy. Komentarz biblijno – ascetyczny, wyd. oo. Karmelitów Bosych 1983, s.48
[88] dz. cyt., s. 92
[89] dz. cyt., s. 92
[90] T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych psalmów, Tarnów
1994, t. 10, s. 93
[91] Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski,
Verbinum, Warszawa 2000, s. 694
[92] Ps 22,2-3
[93] Ps 22,4-6
[94] Ps 22,7-9
[95] Ps 22,10-11
[96] Ps 22,12
[97] Ps 22,13-19
[98] Ps 22,20-22
[99] Ps 22,23-27
[100] Ps 22,28-32
[101] BT, dz. cyt. s. 93
[102] Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski, Verbinum, Warszawa 2000, s. 694
[103] BT, Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski, Verbinum, Warszawa 2000, s. 694
[104] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 175
[105] dz. cyt. s.175
[106] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 93
[107] BT, Księga Psalmów
[108] Wł. Borowski, Psalmy. Komentarz biblijno – ascetyczny, wyd. oo. Karmelitów Bosych 1983, s.111
[109] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 175
[110] Mówił Syjon: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał.
[111] dz. cyt. s. 175
[112] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 93
[113] Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieje się, bo On jest po mojej prawicy. Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy.
[114] dz. cyt. s. 93
[115] Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski, Verbinum, Warszawa 2000, s. 695
[116] Katolicki Komentarz Biblijny, praca zbiorowa, Vocatio, Warszawa, s. 491
[117] Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada.
[118] Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.
[119] Płacz stał mi się pożywieniem, jęki moje płyną jak woda.
[120] Póki milczałem, schnęły kości moje, wśród codziennych mych jęków.
[121] dz. cyt. ss. 93-94
[122] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 175
[123] Katolicki Komentarz Biblijny, praca zbiorowa, Vocatio, Warszawa, s. 491
[124] Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski, Verbinum, Warszawa 2000, s. 694
[125] W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I powiedziałem: Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów! Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech. I usłyszałem głos Pana mówiącego: Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł? Odpowiedziałem: Oto ja, poślij mnie! I rzekł [mi]: Idź i mów do tego ludu: Słuchajcie pilnie, lecz bez zrozumienia, patrzcie uważnie, lecz bez rozeznania! Zatwardź serce tego ludu, znieczul jego uszy, zaślep jego oczy, iżby oczami nie widział ani uszami nie słyszał, i serce jego by nie pojęło, żeby się nie nawrócił i nie był uzdrowiony. Wtedy zapytałem: Jak długo, Panie? On odrzekł: Aż runą miasta wyludnione i domy bez ludzi, a pola pozostaną pustkowiem. Pan wyrzuci ludzi daleko, tak że zwiększy się pustynia wewnątrz kraju. A jeśli jeszcze dziesiąta część [ludności] zostanie, to i ona powtórnie ulegnie zniszczeniu jak terebint lub dąb, z których pień tylko zostaje po zwaleniu. Reszta jego [będzie] świętym nasieniem.
[126] Tak bowiem mówi Wysoki i Wzniosły, którego stolica jest wieczna, a imię Święty: Zamieszkuje miejsce wzniesione i święte, lecz jestem z człowiekiem skruszonym i pokornym, aby ożywić ducha pokornych i tchnąć życie w serca skruszone.
[127] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[128] por. Wł. Borowski, Psalmy. Komentarz biblijno – ascetyczny, wyd. oo. Karmelitów Bosych 1983, s.111
[129] BT, Księga Psalmów
[130] A kiedy kapłani wyszli z Miejsca świętego, obłok wypełnił dom Pański. Kapłani nie mogli pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Pańska napełniła dom Pański.
[131] BP, Księga Psalmów
[132] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[133] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 176
[134] Tym więcej człowiek - ten robak, i syn człowieczy - znikomość.
[135] Uciszcie się, wyspy, ażeby Mnie słuchać! Niechaj narody odświeżą swe siły! Niechaj wystąpią, wtedy niech mówią: Udajmy się razem do sadu!
[136] por. Wł. Borowski, Psalmy. Komentarz biblijno – ascetyczny, wyd. oo. Karmelitów Bosych 1983, s.111
[137] Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
[138] Staliśmy się przedmiotem wzgardy dla naszych sąsiadów, igraszką i pośmiewiskiem dla otaczających.
[139] Ograbili go wszyscy przechodzący drogą, stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.
[140] Dla tamtych stałem się urągowiskiem; widząc mnie potrząsają głowami.
[141] Do kogo mam mówić i kogo ostrzegać, aby posłuchali? Oto ucho ich jest nieobrzezane, tak że nie mogą pojąć. Oto słowo Pańskie wystawione jest u nich na urąganie, nie maja w nim upodobania.
[142] O Edomie. To mówi Pan Zastępów: Czy nie ma już mądrości w Temanie? Ustała już rada wśród roztropnych? Mądrość ich zwietrzała?
[143] Dlatego też gniew Pana był nad Jerozolimą i Juda do tego stopnia, że odrzucił On ich od swego oblicza, a Sedecjasz zbuntował się przeciw królowi babilońskiemu.
[144] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 176
[145] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[146] Jak wielu osłupiało na Jego widok - - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi.
[147] Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.
[148] BP, Księga Psalmów
[149] BP, Księga Psalmów
[150] Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami.
[151] Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głowa nad nami.
[152] własny język im gotuje upadek: wszyscy, co ich widzą, potrząsają głowami.
[153] por. ks. St. Łach, Księga Psalmów – wstęp - przekład z oryginału – komentarz – ekskursy, Pallottinum – Poznań 1990, t. VII, cz. 2, s. 176
[154] BP, Księga Psalmów
[155] Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym.
[156] Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie, bo Pan usłyszał głos mojego płaczu; Pan usłyszał moje błaganie, Pan przyjął moja modlitwę.
[157] Katolicki Komentarz Biblijny, praca zbiorowa, Vocatio, Warszawa, s. 491
[158] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[159] Międzynarodowy Komentarz do Pisma Św. red. nauk. Wyd. pol. W. Chrostowski, Verbinum, Warszawa 2000, s. 694
[160] dz. cyt. s. 694
[161] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[162] Katolicki Komentarz Biblijny, praca zbiorowa, Vocatio, Warszawa, s. 491
[163] por. T. Brzegowy, Psałterz Dawidowy, wprowadzenie i egzegeza wybranych Psalmów, Tarnów 1994, t. 10, s. 94
[164] Byki Baszanu – Baszan był urodzajnym regionem położonym we wschodnim biegu rzeki Jordan, znanym z owiec i dorodnego bydła. Na tym obszarze pełnym doskonałych pastwisk hodowano bydło na sprzedaż, występowały tam również niebezpieczne dzikie bawoły. Z tekstów prawnych wynika, że bodący wół stanowił poważne zagrożenie i że czasami zwierzęta te włóczyły się po ulicach.