Dwunastoletni Jezus w świątyni (Łk 2,41-52)

Dlaczego mnie szukaliście?

W Łk 2,49 pojawiają się pierwsze słowa Jezusa, jaką zacytował Ewangelista. Jego słowa: „Dlaczego mnie szukaliście, czy nie wiedzieliście, że powinienem być w sprawach Ojca mego” są wyrazem posłuszeństwa wobec Bożego nakazu. Pytanie, które zadaje Rodzicom: „dlaczego mnie szukaliście?”, nie jest wyrazem braku szacunku do nich, ale raczej zdziwienia, że pozostając w świątyni stał się powodem ich niepokoju[32].

Jezus jak prawdziwy nauczyciel, jak przystało na tradycję Bliskiego Wschodu, na pytanie Matki odpowiada pytaniem: Dlaczego mnie szukaliście? Pytanie Jezusa nie jest upomnieniem czy wyrzutem. Zawiera raczej zdziwienie, iż Jego pozostanie w świątyni mogło stać się przyczyną tak wielkiego niepokoju rodziców.  Jego pytanie jest centrum całej Łukaszowej historii. Jest pytaniem, które św. Łukasz zadaje każdemu z nas.

Druga część pytania Jezusa jest trudniejsza. Dokładnie bowiem czytając tekst grecki czytamy: „Nie wiedzieliście że w Ojca mojego być mi?” Jest to wyrażenie charakterystyczne dla języka greckiego koine. Wyrażenie to każe domyślać się czytelnikowi opuszczonego wyrazu. Komentatorzy różnie tłumaczą i różnie uzupełniają wypowiedź Jezusa. Wielu Ojców Kościoła (Orygenes, Cyryl Jerozolimski, Jan Damasceński, Ambroży, Augustyn, Leon Wielki i in.) tekst ten interpretują jako „być w domu mego Ojca”. Hieronim przetłumaczył go jako: „w tym, co jest mego Ojca”; Biblia Wujka oraz Biblia Gdańska: „w tych rzeczach, które są Ojca mego”; inni tłumaczą: „w domu Ojca mego”; Biblia Tysiąclecia: „w tym, co należy do mego Ojca”. Tłumaczenia w językach zachodnich wskazują na sens: „powinienem zajmować się sprawami mego Ojca”, „być w sprawach mego Ojca”.