Dwunastoletni Jezus w świątyni (Łk 2,41-52)

Przekaz o pobycie dwunastoletniego Jezusa w świątyni stanowi zakończenie Ewangelii Dzieciństwa.

Zachowywała wiernie wszystkie te sprawy w swoim sercu

Narracja o pobycie Dwunastoletniego Jezusa w świątyni jerozolimskiej jest zakończeniem pierwszych dwóch rozdziałów Ewangelii wg św. Łukasza. Ostatnie dwa wersety perykopy o odnalezieniu Jezusa w świątyni stanowią nie tylko podsumowanie opisywanego wydarzenia ale także całej Ewangelii Dzieciństwa. Jednocześnie są krótkim streszczeniem życia Jezusa w Nazarecie do momentu chrztu w Jordanie[36].

 Stanowi swoisty dodatek do Ewangelii Dziecięctwa – jest summarium, którego zadaniem, jak się wydaje, było przekazanie dziejów młodego Jezusa w tzw.  okresie nazaretańskim. Czas ten był dla Jezusa czasem wzrastania w łasce u Boga i u ludzie. Czas Nazaretu w teologicznym zamyśle Autora Trzeciej Ewangelii był czasem ciszy, modlitwy, swoistej samotności, w której dokonywało się wzrastanie Jezusa. Był to czas, kiedy Jezus odkrywał tajemnicę swojego pochodzenia, powołania, tajemnicę swojego Bożego istnienia.

Św. Łukasz zapisze, iż Jezus wzrastał w mądrości, latach i łasce. A zatem był to czas, kiedy Jezus poznawał Prawo. Wzrastanie w mądrości wiązało się z jego poznawaniem i utrwalaniem. Jak każdy chłopiec wychowywany w duchu judaizmu, poznawał Torę Mojżesza, uznawaną przez Żydów za największa mądrość[37]

«« | « | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg