Zbuntowani aniołowie

Juda (Tadeusz) przedstawia nam aniołów w ich pierwotnej godności, a potem w za­traceniu tejże godności. Piotr mówi bezpośrednio o jakimś ich grze­chu. Stąd wynika, że fakt buntu aniołów jest ogólnie przyjmowany w Kościele, ale że został on też poznany i przyjęty w wierze wspól­noty judaistycznej. Św. Piotr w swym Drugim Liście, podobnie jak św. Juda Tadeusz w swym Liście, pisze do wspólnot chrześcijańskich pierwszej generacji o pochodzeniu judaistycznym, które były ewi­dentnie dobrze zaznajomione z tym wydarzeniem.

Według tych fragmentów biblijnych, niewątpliwie na zbunto­wanych aniołów czeka podwójny sąd: jeden z nich już miał miejsce zaraz po zaciągnięciu przez nich winy; drugi, definitywny, nastąpi na końcu świata i zakończy się takim samym wyrokiem, jak pierwszy. Św. Juda Tadeusz mówi przecież, że Bóg „uwięził [ich] w ciemno­ściach na wieki, aż do wielkiego dnia sądu" W analogiczny sposób św. Piotr mówi: „aby tam czekali na sąd"

„Mi-cha-el”: Któż jak Bóg?

Inny fragment Pisma Świętego, w którym Tradycja chrześcijań­ska rozpoznała opis upadku zbuntowanych aniołów, to tekst z księgi Apokalipsy, gdzie zostaje nam objawione, iż: „W niebie rozpętała się walka. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. Walczył też smok i jego aniołowie, ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie. Zrzucono wiec wielkiego smoka, daw­nego węża, nazywanego diabłem i szatanem. Ten, który zwodzi cały świat, został zrzucony na ziemię, a razem z nim zrzucono jego aniołów" (Ap 12,7-9).

To jedyny tekst Pisma Świętego, w którym dowiadujemy się, że po buncie smoka, czyli szatana i sprzymierzonych z nim aniołów, na­stąpiła reakcja aniołów wiernych Bogu. Na ich czele stanął Michał, po hebrajsku „Mi-cha-El" co oznacza „Któż jak Bóg?" Wiemy, że imiona pojedynczych aniołów oznaczają dla nas ich specyficzną misje wobec nas i wobec stworzenia w ogóle. Imię Michał dobrze więc opisuje jego zadanie w porządku stworzenia. On walczył i do­tąd walczy przeciw szatanowi, przypominając mu, że nikt nie jest jak Bóg. Większość egzegetów zgadza się z twierdzeniem, że opis tego fragmentu Apokalipsy dotyczy na pewno wydarzenia z przeszłości, ale dotyczy też wydarzenia, które nadal trwa w teraźniejszości i roz­ciąga się na przyszłość: jak już w świecie anielskim Michał prowadził walkę przeciw szatanowi i go pokonał (Ap 12, 9), tak dzieje się to teraz także na ziemi^[13] .

„Mi-cha-El - któż jak Bóg?" jest więc wyrażeniem, które pokazu­je głęboką pokorę archanioła Michała, w przeciwieństwie do szata­na, który twierdzi, że jest jak Bóg, ale nie jest Nim naprawdę. W ten sposób szatan ukazuje swoją przeogromną pychę. Jednocześnie sło­wa „Któż jak Bóg?" potwierdzają także prawdę o Bogu, którą szatan chce zanegować.

-----------------------------------

[13] O zwycięstwie nad szatanem wspomina się, jak już widzieliśmy, w Łk 10, 18 i w J 12, 31. Św. Jan przytacza słowa Jezusa: „Teraz dokonuje się sąd nad tym światem. Teraz zostanie usunięty władca tego świata" Mimo iż trwa batalia miedzy Bogiem a szata­nem, Chrystus umarły i zmartwychwstały jest znakiem początku owego zwycięstwa nad szatanem, które się dokona w pełni na końcu czasów. Chrystus umarły i zmartwychwsta­ły oznacza początek końca władzy szatana nad ludźmi oraz początek nowego świata.