Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca zamysły ludów Ps 33

Historia wieży Babel jest opowieścią o ludzkiej pysze i próbie zbudowania świata bez Boga. Ludzie postanowili wznieść miasto i wieżę ‘sięgającą nieba’, aby ‘zyskać imię’. Pragnęli być samowystarczalni. Chcieli panować nad swoim losem, niezależnie od Boga. Chcieli stworzyć świat na własnych zasadach, bez potrzeby polegania na Bogu. Bóg widział, że ta pycha doprowadzi do zguby. Ich jedność nie była oparta na miłości i wierności Bogu, lecz na ludzkiej ambicji i chęci kontroli. Dlatego Bóg wkroczył i pomieszał języki i rozpraszając ich po całej ziemi.

Ta historia pokazuje, że budowanie wspólnoty bez Boga jest nietrwałe i prowadzi do niezgody. Kiedy myślimy, że sami możemy kierować naszym życiem bez modlitwy i Bożego prowadzenia, budujemy własne ‘wieże Babel’. Gdy w relacjach stawiamy na dominację, a nie na wzajemne zrozumienie i szacunek, wprowadzamy podziały. Kiedy gonimy za sukcesem, bogactwem, czy sławą, kosztem relacji z rodziną i bliskimi, stawiamy siebie ponad wszystko.

Niepodległa Krzysztof Cugowski, Katarzyna Gacek-Duda - Nowa wieża Babel // Santo Subito