Być prawym człowiekiem, być człowiekiem wpatrzonym w Boże oblicze, być człowiekiem prawdziwym...
Są i takie psalmy – człowieka wychwalające. Dobrego człowieka i jego dobre czyny. Psalm złożony został z szeregu sentencji zwanych mądrościowymi.
Jezus odpowiada na każde ludzkie pytanie, aczkolwiek nie zawsze tak, jak człowiek się tego spodziewa.
Sięgamy dziś do pełnego dynamizmu psalmu, który opiewa chwałę Bożą objawiającą się człowiekowi zarówno we wspaniałej przyrodzie, jak i w mądrości Bożego Prawa.
W każdym człowieku działa swoiste podwójne prawo grawitacji. Jedno przygina go do ziemi, gdzie przeżywa on swój czas próby, a drugie ciągnie do Boga, gdzie czeka go szczęście.
Warto zawsze być człowiekiem prawym. Bo wyrządzone zło często wraca.
Boże królestwo jest tam, gdzie człowiek szanuje Boga i gdzie Jego prawo jest też jego miłością i prawem.
Nie ma takiego dobra, w którym nieprawy człowiek nie mógłby dostrzec zła.
Człowieka który nie zamierza żyć według Bożego prawa naprawdę trudno nazwać wierzącym
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.