W Efezie ostatnie lata swego życia spędziła Maryja, matka Jezusa. Tu odbył się Sobór powszechny w 431 roku. Co roku w uroczystość Wniebowzięcia odprawia tu Mszę świętą katolicki arcybiskup Izmiru.
Maryja nigdy – ani na ułamek sekundy – nie była zasłuchana w kłamstwo diabła, nigdy nie była pod jego władzą. Jej pieśń jest pieśnią serca, które uwierzyło w wypełnienie się Słowa Boga.
Zmartwychwstały Jezus stoi otoczony złocistą glorią. U Jego stóp leży Maryja, a obok klęczy św. Maria Magdalena. Wobec tak wielkiego cudu, którego są świadkami, nie mają śmiałości nawet podnieść oczu.
Poeci i mistycy raz widzieli w Niej lilię i konwalię, symbole czystości oraz piękna, innym zaś razem miasto warowne albo mur obronny. Maryja od wieków wzywana była jako Ostoja wszystkich wiernych.
Według tradycji chrześcijańskiej, sięgającej II wieku, Maryja miała urodzić się w Świętym Mieście, nieopodal świątyni żydowskiej, a dom Jej rodziców - świętych Joachima i Anny - miał się znajdować w pobliżu Sadzawki Owczej.
Święty Józef pracuje w swoim warsztacie, Maryja wyszywa, pilnując jednocześnie dzieci. Mali Jezus i Jan Chrzciciel bawią się beztrosko na podłodze. Sielankowa scenka z życia Świętej Rodziny ma jednak drugie dno.
Święta Rodzina szykuje się do podróży. Maryja, trzymająca na rękach małego Jezusa, siedzi już na osiołku, a św. Józef podpiera się kijem pielgrzyma.
Maryja i św. Elżbieta podtrzymują małego Jezusa, który z ufnością spogląda na Matkę. Klęczący z lewej strony Jan Chrzciciel podarował Mu mały krzyżyk, co jest oczywiście ilustracją proroctwa Jana zapowiadającego zbawczą misję Chrystusa.
Maryja i Józef weszli do świątyni, dopiero w niej odnaleźli Jezusa. I mnie trzeba wejść do świątyni, by w spokoju i modlitwie Go spotkać. Potrzebuję wyciszenia.
Jest wielka różnica między ludzką słabością a złą wolą.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.