8. Dobry łotr

Czytaj!

Ps 21, 2-8. 14

Panie, król się weseli z Twojej potęgi *
i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś pragnienie jego serca *
i nie odmówiłeś błaganiom warg jego.
Bo pomyślne błogosławieństwo wcześniej nań zesłałeś, *
szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił Ciebie o życie, *
Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, *
Ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem.
Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki, *
napełniłeś go radością Twojej obecności.
Król bowiem w Panu pokłada nadzieję *
i nie zachwieje się z łaski Najwyższego.
Powstań, Panie, w swojej potędze, *
będziemy śpiewać i sławić moc Twoją.
Chwała Ojcu i Synowi *
i Duchowi Świętemu...

* Krótka cisza.

Słowa Ewangelii według św. Łukasza
Łk 23,39-43

39 Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: "Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas". 40 Lecz drugi, karcąc go, rzekł: "Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? 41 My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił". 42 I dodał: "Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa". 43 Jezus mu odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju".

Rozważ!

Św. Łukasz chce nam ukazać możliwość nawrócenia nawet w godzinie śmierci. Przypomina więc Jezusową naukę o niezgłębionym miłosierdziu Boga, wypowiedzianą z Krzyża. Jeden ze współwiszących łotrów dołącza się do grona bluźnierców. Drugi jednak przez swe słowa i całą postawę staje się konkretnym przykładem zbawczej mocy męki Chrystusa, a zarazem wzorem dla Jego naśladowców. Najpierw zwraca się z napomnieniem do swego towarzysza; następnie wyznaje własne grzechy i uznaje niewinność Jezusa. Na koniec w pokornej prośbie wyraża postawę ufności. Oto niezawodna droga do zbawienia!
Jezusowa odpowiedź nie tylko podtrzymuje jego ufność, ale ponownie wskazuje na skuteczność zbawczą Krzyża. Jego moc przewyższa wszelkie oczekiwanie: "Dziś będziesz ze Mną w raju!" Każde z tych słów ma ogromną wagę. "Dziś" w teologii św. Łukasza to czas zbawienia. Ten czas się dopełnia z chwilą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. "Być z Nim" to wyraz wspólnoty zbawionych w wieczności, o jakiej mówił św. Paweł: "zawsze z Panem będziemy" (1 Tes 4,17). Żydzi wierzyli, że Mesjasz otworzy bramy raju, zamknięte po grzechu pierworodnym. Jezus obwieszcza skruszonemu łotrowi spełnienie tych nadziei. Ten, który "nie zdążył" być Jego naśladowcą za życia, wchodzi teraz Jego śladem do raju. Naśladowanie jest bowiem konsekwencją poznania i umiłowania. A to wszystko jest łaską płynącą z Krzyża! Łaską, którą można przyjąć lub odrzucić...
• Podstawowe pytanie naśladowców - uczniów Chrystusa powinno dotyczyć ostatniego artykułu wiary (Credo): "[Oczekuję] życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen". Jaka jest nasza wiara w życie wieczne (Niebo – Czyściec – Piekło)?