Droga z Apostołem Narodów - celebracja na I Tydzień Biblijny

STACJA XIII: LISTY PAWŁA

CZYTANIE: Pozdrawiają was Kościoły Azji. Pozdrawiają was serdecznie w Panu Akwila i Pryscylla razem ze zbierającym się w ich domu Kościołem. Pozdrawiają was wszyscy bracia. Pozdrówcie się wzajemnie pocałunkiem świętym! Pozdrowienie ręką moją – Pawła (1 Kor 16,19-21).

MEDYTACJA: Misja Pawła nie byłaby pełna i skuteczna bez ustawicznego kontaktu z założonymi przez siebie wspólnotami. Zwykle powracał do nich osobiście względnie wysyłał swoich współpracowników. Innym przejawem jego opieki była prowadzona przez niego korespondencja. Z czasem jego listy były odczytywane nie tylko w Kościołach, do których były adresowane lecz krążyły od wspólnoty do wspólnoty: „Kiedy zapoznacie się z tym listem, postarajcie się, aby poznał go także Kościół w Laodycei…” (Kol 4,16). Jedne z nich powstały podczas drugiej i trzeciej wyprawy, inne pisał z więzienia. Po śmierci Apostoła jego nauka była wciąż żywa, co znalazło wyraz w pismach-listach nie napisanych bezpośrednio przez Pawła lecz przez jego współpracowników, a jemu jedynie przypisanych. W ten sposób starano się kontynuować jego dzieło misyjne. W Drugim Liście do Koryntian Apostoł pisał: „Wy jesteście naszym listem, napisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzkie. Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusa dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc” (2 Kor 3,2-3).

MÓDLMY SIĘ: Panie, pomóż byśmy i dziś byli takim listem dla braci i sióstr, a zwłaszcza dla tych, którzy oddalili się od Chrystusa; byśmy odzwierciedlali na naszych twarzach Twoją chwałę, obraz i podobieństwo.

STACJA XIV: ŚMIERĆ MĘCZEŃSKA W RZYMIE

CZYTANIE: Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele – to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele – to bardziej dla was konieczne (Flp 1,21-24).

MEDYTACJA: Dla ostatniego okresu życia Apostoła brak jakichkolwiek jego osobistych wypowiedzi. Z jego ostatniego listu dowiadujemy się o jego obawach i znamy prośbę o modlitwę: „Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga, abym wyszedł cało z rąk niewiernych w Judei” (Rz 15,31). Tradycja łączy historie męczeńskiej śmierci dwóch wielkich Apostołów w Rzymie. Piotr został ukrzyżowany głową w dół, a Paweł ścięty mieczem i pochowany przy drodze do Ostii. Miejsce męczeńskiej śmierci Apostoła narodów nosi nazwę Tre Fontane (Trzy Źródła), by uczcić wspomnienie głowy Pawła, która w dramatycznym momencie śmierci uderzyła trzykrotnie o ziemię, zanim się zatrzymała. Usiłujmy wyobrazić sobie, jak Paweł mógł przeżyć tę ostatnią drogę swego życia? Jak widział swoje życie, swoje nawrócenie, powołanie i posłannictwo, trud i cierpienie, spory z Barnabą, Markiem, Piotrem, chwile samotności i opuszczenia, odrzucenie przez swój naród? Co myślał o radościach, które dane mu było przeżyć, o wielkich listach, niestrudzonej pracy? Co z tak niezwykłego życia wydało mu się ważne i trwałe tuż przed śmiercią, gdy człowiek jest całkowicie sobą i staje wobec ostatecznej Prawdy – Jezusa Chrystusa?

MÓDLMY SIĘ: Panie, spraw byśmy poznali swoje życie i – jak prorok Jeremiasz czy apostoł Paweł – postawili drogowskazy na naszej przeszłości i przyszłości: Postaw sobie kamienie milowe, ustawiaj drogowskazy, zwróć uwagę na gościniec, na drogę, którą wychodziłeś (Jr 31,21). Bądźcie dla [braci] światłem jak gwiazdy na niebie. Kierujcie się słowem życia, abym w dniu Chrystusa mógł być dumny, że nie biegłem na próżno i na próżno się nie trudziłem (Flp 2,15n). Pomóż nam zrozumieć poszczególne kroki Twego planu, chwile światła i momenty cienia, próby i doświadczenia aż do granic wytrzymałości. Daj nam poznać, gdzie teraz jesteśmy na naszej drodze wiary. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa końcowa przed błogosławieństwem

Panie Boże, Ty w cudowny sposób powołałeś świętego Pawła Apostoła do szerzenia Ewangelii, spraw, niech wiara, którą głosił wobec królów i narodów, przenika cały świat, aby Twój Kościół nieustannie się rozwijał. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.