Jest to fragment książki "Księgi Historyczne Starego Testamentu", który publikujemy za zgodą Wydawnictwa WAM
Historia dwu królestw
Księga Królewska po przedstawieniu rządów Salomona zajmuje się dziejami dwu królestw, na które rozpadło się państwo stworzone przez Dawida. Były to odrębne królestwa, a dzieliło je wiele. Rozłam jedności był nie tylko rozłamem politycznym, ale także schizmą religijną.
Autor Księgi Królewskiej stara się synchronizować dzieje królów judzkich i izraelskich, pragnie przedstawić je równolegle. Przedstawia on historię w sposób schematyczny, streszczając rządy poszczególnych królów. Podaje on czas trwania rządów, następnie rządy te oceniane są według stosunku do religii. Są one dobre lub złe w oczach Jahwe. Królowie postępują albo drogą Dawida, albo drogą Jeroboama. Droga Dawida jest synonimem drogi sprawiedliwej, słusznej. Droga Jeroboama, pierwszego króla izraelskiego, jest drogą grzeszną. Największą zbrodnią Jeroboama, w oczach autorów Księgi Królewskiej, było to, że tworząc odrębne państwo oderwał dziesięć pokoleń od jedności religijnej, od centrum kultu religijnego, którym była Jerozolima. Sprowadził on ludzi na drogę schizmy. Aby jego podwładni nie udawali się do Jerozolimy, na terytorium drugiego państwa założył dwa sanktuaria, w Dan i w Betel, które były sanktuariami Jahwe, ale nielegalnymi, schizmatyckimi. Złe postępowanie królów nazywa się także drogą Achaba, króla izraelskiego szczególnie popierającego bałwochwalstwo. Na tronie judzkim zasiadali członkowie dynastii Dawida, na tronie zaś izraelskim dynastie zmieniały się często, Księga Królewska wymienia ich siedem.
Biorąc razem, Księga wymienia wiele imion. Oprócz podania czasu trwania rządów i ich oceny ze względu na stosunek do religii autor umieszcza wzmiankę o śmierci króla, jego panowaniu i imieniu następcy. Czasem podana jest liczba lat następcy oraz imię jego matki. Zastosowanie takiego jednolitego schematu świadczy o jedności redakcji i wyraźnym planie redakcyjnym.
Sprawa redakcji
Dziś przyjmuje się, że Księga była redagowana dwukrotnie, jeżeli nie trzykrotnie. Jedna redakcja nastąpiła za panowania króla judzkiego Jozjasza w związku z jego reformą religijną. Odnalezienie Księgi Prawa w czasie prac budowlanych na terenie świątyni spowodowało ożywienie religijne. Redakcja ta z lat 621-609 zebrała w jedną całość wiele materiałów. Z niej pochodzą te wzmianki rozsiane w Księgach Królewskich, które wskazują na istnienie świątyni czy Arki Przymierza, o istniejącym nadal rozłamie Izraela, panującej dynastii Dawida. To wszystko odzwierciedla sytuację poprzedzającą zburzenie Jerozolimy i niewolę babilońską. Następna redakcja nie zmieniła już tych wypowiedzi.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |