Stary Testament zapowiada misterium chrztu - Pięcioksiąg

Chrześcijańska lektura Starego Testamentu

Biblijne rozumienie terminu „misterium” (gr. τό μυστήριον), czyli „tajemnica”, wskazuje na rzeczywistość objawioną przez samego Boga. Ponieważ zbawcze orędzie przekazane w Starym Testamencie koncentruje się przede wszystkim na zapowiedziach i przygotowaniu przyjścia Jezusa Chrystusa oraz Jego królestwa, stąd też starotestamentowe objawienie jest stale aktualne dla chrześcijan, stanowiąc trwały pokarm dla życia duchowego. Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że rozpoznawanie w dziełach Bożych Starego Testamentu zapowiedzi tego, czego Bóg dokonał w pełni czasów w osobie swego wcielonego Syna dokonuje się za pośrednictwem „typologii” (KKK 128), która odnosi osoby oraz związane z nimi wydarzenia i rzeczy znajdujące się w Starym Testamencie, stanowiące typ (figurę), do osób, wydarzeń lub rzeczy obecnych w Nowym Testamencie. Lektura typologiczna pozwala odkrywać w starotestamentowych pismach niewyczerpane bogactwo treści w odniesieniu do Nowego Testamentu, co już zresztą czynił Kościół czasów apostolskich oraz żywa Tradycja kościelna. „W liturgii Wigilii Paschalnej, podczas błogosławieństwa wody chrzcielnej, Kościół przypomina wielkie wydarzenia historii zbawienia, które były już zapowiedziami misterium chrztu” (KKK 1217). Przede wszystkim starotestamentowym typem chrztu jest arka Noego oraz przejście Izraelitów przez Morze Czerwone.