Modlitwa Jezusa

Pouczenia o modlitwie w dwóch pierwszych ewangeliach

Kolejne fragmenty Ewangelii wg św. Marka, poza modlitwą Jezusa w Ogrojcu przekazuje jedynie krótkie wskazania dotyczące modlitwy. Temat modlitwy wraca w dziele ucznia św. Piotra, po przemienieniu, gdy Jezus uzdrawia pewnego chłopca, czego nie potrafili sprawić jego uczniowie. Na ich pytanie: „dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?” (Mk 9,28), Jezus odpowiada: „ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem” (Mk 9,29; zob. Mt 17,21).

Jezus uczy, iż świątynia – dom Boży, ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów, izraelici zaś przemienili go w jaskinię zbójców (Mk 11,17; zob. Mt 21,13).

Kolejne pouczenie o modlitwie udziela Jezus swoim uczniom po uroczystym wjeździe do Jerozolimy (Mk 11,20-27). Podkreślając znaczenie wiary Jezus stwierdza: „Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie.  A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze” (Mk 11,24-25; zob. Mt 21,22). 

Jezus napomina także tych, którzy jedynie dla pozoru odprawiają długie modlitwy (Mk 12, 40).

O wiele więcej wskazań dotyczących modlitwy przekazuje św. Mateusz w Kazaniu na Górze, przed nauką modlitwy Ojcze nasz Św. Mateusza zapisze: „Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie” (Mt 6,5-8).