„Wejście" Michała Archanioła

Apostoł Narodów ukazuje w nim prawdę o zmar­twychwstaniu ciał podczas drugiego przyjścia Chrystusa, kiedy to Chrystus „zniszczy wszelkie zwierzchności i wszelką władzę, i moc, przekaże Króle­stwo Bogu i Ojcu. Potrzeba, aby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy" (1 Kor 15,24-25; Ps 110,1). „Powyższa paralela nie pozo­stawia wątpliwości co do charakteru moralnego wzmiankowanych w niej Potęg - są one demoniczne. Choć są one w eonie^[8] obecnym wrogie i wal­czą przeciw sprawie Chrystusa, zostaną w końcu zupełnie pokonane"^[9]. Ob­razowe ujęcie owego zwycięstwa tak sformułował św. Paweł: „On zniszczył obciążające nas zestawienie długów, które przez swoje zapisy przemawia­ło przeciw nam. Usunął je, przybijając do krzyża. Rozbroił zwierzchności i władze i w Nim triumfalnie je poprowadził, wystawiając na pokaz wobec wszystkich" (Kol 2,14-15).

Tekst ten wskazuje na demoniczny charakter zwierzchności, mocy, władz (księstw) i panowań, w innych jednak miejscach wymieniane są one bez tej cechy, jako przedstawiciele świata dobrych duchów, wśród których, od za­istnienia narodu wybranego, rolę księcia pełnił Michał Archanioł. Możemy więc przypuszczać, że w wizji Daniela został on przedstawiony jako prze­ciwnik zwierzchności i władz. Wywierały one wpływ na władców Persji i Grecji, zwłaszcza na króla Antiocha IV Epifanesa, który przedstawiony jest jako de­moniczne uosobienie przeciwnika Boga i narodu wybranego.

Po stronie Boga i Izraela w zmaganiu się z owymi zwierzchnościami i wła­dzami walczył książę Michał, umożliwiając Gabrielowi zwiastowanie przyjścia Syna Człowieczego, któremu „dano panowanie, chwałę i królowa­nie" (Dn 7,14). Echem tego proroctwa są słowa św. Pawła, wskazujące na potęgę i siłę Boga Pana naszego, Jezusa Chrystusa, „gdy wskrzesił Go z mar­twych i posadził po swojej prawej stronie na wyżynach niebieskich, ponad wszelką zwierzchnością i władzą, i mocą, i panowaniem" (Ef 1,20-21).

Należy zwrócić uwagę na fakt, że Daniel podał bezpośrednio po opisie najokrutniejszego wroga Boga i Izraela niezwykłe proroctwo o zmartwych­wstaniu w czasach ostatecznych, związane z rolą księcia Michała.

Michał w czasach ostatecznych^[10]

Po wykonaniu wyroku na starotestamentowym prześladowcy, który osta­tecznie dokona się na nowotestamentowym Antychryście, następuje opis ucisku i ocalenia ludu Bożego, zamykającego ostatnie proroctwo Daniela:

W owym czasie wystąpi
Michał, wielki książę,
który jest opiekunem dzieci twojego narodu.
Wtedy nastąpi okres ucisku,
jakiego nie było, odkąd narody powstały,
aż do chwili obecnej.
W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia:
ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.
Wielu zaś, co śpi
w prochu ziemi, zbudzi się:
jedni do wiecznego życia,
drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
Mądrzy będą świecić
jak blask sklepienia,
a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości,
jak gwiazdy na wieki i na zawsze   (Dn 12, 1-3; wg BT).

---------------------------

[8] Eon - (gr. aion - „wiek") - w filozofii i teologii „wiek" jako okres czasu.
[9] O. A. Jankowski, Aniołowie wobec Chrystusa, dz. cyt., s. 110-111.
[10] Są to czasy, w których żyjemy, a które zapoczątkował Jezus Chrystus, dokonując dzielą Odkupienia (por. Hbr 1, 1-4).