Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu Łk 17

W zależności od tego, jaką rolę w życiu pełnimy, taka płynie z niej nasza odpowiedzialność  nie tylko za samych siebie, ale także, a może przede wszystkim, za innych. Im ktoś pełni ważniejszą funkcję, tym bardziej wzrasta jego oddziaływanie na innych.  Mamy przede wszystkim swoim życiem dawać świadectwo prawdy i dobra. Tym pociągać innych ku Bogu. Jezus dziś wskazuje także na potrzebę upominania tych, którzy niewłaściwie postępują. Jak upominać, by nie ranić, by odnieść właściwy skutek?

Upomnienie musi wypływać z miłości, z troski o czyjeś zbawienie, lepsze życie, dobro, a nie z poczucia, że się jest lepszym od napominanych. Nie odniesie ono skutku, gdy będziemy wygarniać komuś jego słabości. Wtedy może nawet przynieść odwrotne owoce. Kogoś zrani i jeszcze bardziej zamknie na prawdę, którą chce się pokazać. Dla apostołów też te słowa Jezusa musiały wydawać się trudne, skoro zaraz po nich, proszą Go o przymnożenie wiary.  Może właśnie słaba wiara, mała miłość są przyczyną zgorszenia innych?

Niepodległa Comunicadoras Eucarísticas, Golec uOrkiestra - Gdyby wiara twa // Santo Subito