Na 4 Niedzielę Adwentu C z cyklu "Wyzwania".
więcej »objawione zostaje Mojżeszowi, który prosi o uwiarygodnienie swojej misji wśród Izraelitów przebywających w niewoli egipskiej. Objawienie składa się z dwóch części (Wj 3,14-15). W pierwszym zdaniu znajduje się enigmatyczna odpowiedź: "Jestem, który jestem" (hebr. 'hjh 'szr 'hjh). Może ona oznaczać stwierdzenie absolutnej niezależności Boga, stanowić afirmację Jego nieustannej i żywej obecności lub wskazywać na absolutny byt Boga. Dalszy ciąg to wyjaśnienie i rozszerzenie pierwszej części: Bóg objawia swoje imię "Jahwe" (hebr. Jhwh) oraz ukazuje się jako "Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba". Wypowiedź ta potwierdza kontynuację historii patriarchów opowiedzianej w Księdze Rodzaju. Zakończenie odpowiedzi pokazuje, że objawienie imienia dotyczy nie tylko współczesnych Mojżeszowi, ale rozciąga się "na wieki i (...) na najdalsze pokolenia". Alfabet hebrajski nie ma liter oznaczających samogłoski, dlatego może pojawić się wątpliwość, jak należy wymawiać imię Boże:
Jahwe czy Jehowa?
Starożytne teksty greckie posiadają transliterację Jabe, która wskazuje jednoznacznie na wymowę Jahwe. Jak natomiast powstała błędna wymowa? Kilka wieków po Chrystusie opracowano system samogłoskowy, dodając w górze lub w dole poszczególnych liter, czyli spółgłosek, specjalne znaki (kombinacje kropek i kresek), które spełniały funkcję samogłosek. Kiedy opracowano ten system, nie wymawiano na głos imienia Bożego, ponieważ interpretowano dosłownie drugie przykazanie Dekalogu (Wj 20,7). Gdy przy głośnej lekturze natrafiano na to imię, zastępowano je słowem "Pan" (hebr. adonaj). W rękopisach, aby zaznaczyć konieczność takiej zmienionej lektury, do czterech liter-spółgłosek imienia Bożego, zapisanego Jhwh, dodawano samogłoski a-o-a, pochodzące ze słowa adonaj. Ze względów fonetycznych po spółgłosce J nastąpiła zamiana samogłoski a na e. Z takiej kombinacji dwóch odrębnych wyrazów powstał zapis Jehowa. W języku hebrajskim nie miał on jednak nigdy własnego znaczenia i nie był uważany za imię Boga.
(za: ks. Artur Malina, Gość Niedzielny Nr 11/2004)
zobacz również:
Imiona Boga w Piśmie Świętym :.
Imię Boże Jehowa :.