Wiara w Jezusa nie może ograniczać się do bezrefleksyjnego trwania w pewnej religijnej tradycji.
Rodzaje ofiar składanych w Świątyni Jerozolimskiej za czasów Jezusa
Faryzeusz pilnie wpatruje się w twarz Jezusa. Ma nadzieję, że za chwilę Go zdemaskuje jako buntownika sprzeciwiającego się władzy cesarza Rzymu. Gdyby tak się stało, Rzymianie niezwłocznie by Go aresztowali.
Judasz nie zdradził Jezusa tylko dlatego, że połakomił się na 30 srebrników. Był wykonawcą woli Stwórcy i najbardziej zaufanym uczniem Zbawiciela.
Fragment książki "Cuda Jezusa", który zamieszczamy za zgodą Autora i Wydawnictwa Edycja Świętego Pawła
Wody potopu obmywające z wszelkiego brudu stwórcze dzieło Boga zapowiadają wody chrztu udzielanego w imię Jezusa.
Śladów pierwszej Świątyni Izraelitów nie należy szukać w Jerozolimie, lecz w odległych o kilka godzin marszu starotestamentowych miejscach położonych na północny zachód od Świętego Miasta. Gibea, Mispa, Betel i Sylo to pierwsze ośrodki władzy i kultu religijnego starożytnego Izraela.
Czytając Ewangelie, niemal zawsze myśli się, że ten kilka razy zapowiedziany „znak", który dostarczyłby dowodu prawdy mesjanicznego roszczenia Jezusa, został ogłoszony przez zjawienia się po Zmartwychwstaniu.
W Efezie ostatnie lata swego życia spędziła Maryja, matka Jezusa. Tu odbył się Sobór powszechny w 431 roku. Co roku w uroczystość Wniebowzięcia odprawia tu Mszę świętą katolicki arcybiskup Izmiru.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.