Biblia, wiara i moralność

Jezus, jako przewodnik, wezwie swoich uczniów – „Chodźcie za Mną” (Mk 1,17) - na drogę prowadząca do celu. Jezusowa droga nie jest wytyczona autorytatywnymi nakazami. Jest drogą, którą przeszedł najpierw Mistrz, nazywający swoich uczniów raz „dziećmi”, raz „przyjaciółmi”, innym razem „braćmi”. Szczególnie ważnymi znakami na tej drodze są błogosławieństwa dla ubogich w duchu, cierpiących udrękę, uciśnionych, łagodnych, głodnych i spragnionych sprawiedliwości, miłosiernych, czystych, zabiegających o pokój, prześladowanych dla sprawiedliwości (por. Mt 5, 3 – 10). Są to bardzo konkretne opisy doświadczenia moralnego każdego człowieka.

Trzecim podstawowym doświadczeniem moralnym człowieka jest przeżycie winy i tęsknota za przebaczeniem. Są one realistycznie opisane na kartach Starego i Nowego Testamentu, ponieważ odgrywały ważną rolę w codziennym życiu Ludu Bożego. Stary Testament opowiada o pochodzeniu zła w świecie (por. Rdz 2-4; 6-9), o buncie Izraela (por. Jr 31), o licznych grzechach królów, fałszywych proroków, niewiernych sług i złośliwych panów. W Nowym Testamencie genialnie opisuje doświadczenie zła i tęsknotę za pojednaniem św. Łukasz, przedstawiając przypowieść Jezusa o miłosiernym ojcu (por. Łk 15, 11 – 32). Genialność dotyczy nie tylko opisu. W przypowieści ukazany zostaje sposób ludzkiego nawrócenia. Etyka chrześcijańska włącza nawrócenie w podstawową treść swojej teorii.

Sylwetka wykładowcy