Za Jezusem Jego drogą

Pan Bóg Mnie obdarzył
językiem wymownym,
bym umiał przyjść z pomocą
strudzonemu, przez słowo krzepiące.
Każdego rana pobudza me ucho,
bym słuchał jak uczniowie.

Pan Bóg otworzył Mi ucho,
a Ja się nie oparłem
ani się cofnąłem.
Podałem grzbiet mój bijącym
i policzki moje rwącym Mi brodę.

Nie zasłoniłem mojej twarzy
przed zniewagami i opluciem.
Pan Bóg Mnie wspomaga,
dlatego jestem nieczuły na obelgi,
dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz
i wiem, że wstydu nie doznam.

Blisko jest Ten, który Mnie uniewinni.
Kto się odważy toczyć spór ze Mną?
Wystąpmy razem!
Kto jest moim oskarżycielem?
Niech się zbliży do Mnie!

Oto Pan Bóg Mnie wspomaga.
Któż Mnie potępi?
Wszyscy razem pójdą w strzępy jak odzież,
mól ich zgryzie.

Kto między wami boi się Pana,
niech słucha głosu Jego Sługi!
Kto chodzi w ciemnościach
i bez przebłysku światła,
niechaj imieniu Pana zaufa
i niech na swoim Bogu się oprze!

Oto wy wszyscy, którzy rozniecacie ogień,
którzy zapalacie strzały ogniste,
idźcie w płomienie waszego ognia,
wśród strzał ognistych, któreście zapalili.
Z mojej ręki przyjdzie to na was:
będziecie powaleni w boleściach.

Przesłanie proroctwa jest jasne: będzie lepiej. Zwraca jednak uwagę, że Sługa Jahwe w wypełnianiu misji powierzonej mu przez Boga napotyka różnorakie trudności. Nie, nie tylko te związane z trudnością „materii”. Przede wszystkim związane z ludzką podłością. Ale jego obrońcą i wspomożycielem jest sam Bóg. Dlatego sługa w pokorze wszystkie te złośliwości i upokorzenia znosi wiedząc, że za te krzywdy kiedyś Bóg jego przeciwnikom odpłaci.

Kim jest ów tajemniczy sługa Jahwe? Chrześcijanie widzą w nim Jezusa Chrystusa; tego, który przyszedł, by pełnić wolę Ojca i nie cofnął się nawet w obliczu groźby skazania Go na śmierć tak, ze w końcu Go zabito. Czy tak dzieje się z każdym Bożym sługą? Tekst Izajasza nie pozwala na tak daleko idące wnioski. Ale wielu z tych, którzy starają się konsekwentnie iść za Jezusem mówi, że za taką postawę wcześniej czy później czeka człowieka krzyż....

A następujący po czytaniu psalm jest dziękczynieniem człowieka za uratowanie go z „więzów śmierci” i „pęt otchłani”.