Za Jezusem Jego drogą

5. W praktyce

• Powinniśmy przestać karmić się mrzonkami. Czyli? Nigdy nie uda nam się zaprowadzić na ziemi Bożego królestwa. Niby wiadomo, ale ciągle próbujemy. I nie byłoby w tym nic złego, gdybyśmy ciągle, nie zważając na faktyczną przemianę ludzkich serc, nie chcieli porządków takiego królestwa ludziom narzucić. Gdy bronimy ludzkiego życia, życia nienarodzonych, OK. Bronimy tych, którzy sami bronić się nie mogą. To nasz obowiązek. Ale gdy w grę wchodzą nie tak drastyczne sprawy?  I nie chodzi o to, żeby nie sprzeciwiać się niemoralności – np. propagowaniu wśród dzieci homoseksualizmu, czy krzywdzącym chrześcijan wizjom życia społecznego – np. w konwencji antyprzemocowej. Chodzi o to, by zdawać sobie sprawę że drogą do zaprowadzenia chrześcijańskich porządków na ziemi nie jest walka o prawo, ale o przemiana ludzkich serc . Jeśli nawet uda się wprowadzić wszędzie chrześcijańskie prawa nie znaczy to, że zło zniknie.
  
  Powtórzę: wizja zwycięskiego królestwa,  przez które na ziemi miałyby zapanować nowe, lepsze porządki, to wizja diabelska! (Prawie) niczego nie możemy światu narzucać na siłę. Nie ma co narzekać, że jakieś wrogie siły, że laicyzacja, że konsumpcjonizm, i że gdyby nas posłuchano, to świat byłby lepszy. Naszym zadanie jest być solą ziemi i światłem świata. Nie jest tragedią, gdy świat nie podziela naszych wizji. Prawdziwą tragedią jest, gdy sól traci swój smak, a lampa zaczyna kopcić; gdy wzywając innych do przemiany życia wedle Ewangelii sami tymi zasadami się nie kierujemy.
   
• Program życia dla chrześcijanina? „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” – mówi Jezus. Krzyż to synonim posłuszeństwa Ojcu. Zawsze, w każdych, nawet najbardziej niesprzyjających okolicznościach, chrześcijanin musi dokonywać wyborów zgodnych z tym, czego nas uczył Jezus. Nie możemy – idąc za myślą św. Jakuba – tylko deklarować, że jesteśmy chrześcijanami. Musimy pokazać to też w naszym życiu. Zwłaszcza wtedy, gdy to kosztuje. Bo jeśli byśmy słuchali Boga tylko wtedy, gdy nic bas to nie kosztuje...  Przecież kto łamie jedno przykazanie, łamie wszystkie – pisał św. Jakub (moment przed fragmentem, który jest drugim czytaniem tej niedzieli). Nie chodzi o to, że chrześcijanin nie może nigdy upadać. Ale nigdy nie możemy się sprzeciwiać temu, czego nas uczył Chrystus. Nawet jeśli okoliczności do wprowadzania Ewangelii w życie są niekorzystne.