Uwielbiać wierność Boga, która wypełnia się ostatecznie w Jezusie Chrystusie - Psalm 146.
Czy to już jest ten moment, w którym psalmista zaczyna uzasadniać swoje wezwanie, by uwielbiać Boga?
Psalmista najpierw wychwala Boga, który „stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich istnieje” (w. 6ab), wskazując w ten sposób na niczym nieograniczoną Bożą wszechmoc. Bóg, który powołał do istnienia wszechświat stanowi jedyną niewzruszoną fundament ufności dla człowieka szukającego szczęścia[9]. Obok stwórczej potęgi Boga autor psalmu wskazuje na niezmienną Bożą wierność, na której można bezpiecznie polegać: „On dochowuje wierności na wieki” (w. 6c). Wierność Boga (hebr. ʼemet), o której mówi psalmista stanowi centralny punkt tego hymnu[10].
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |