Nielitościwy dłużnik (Mt 18,21-35)

Bezlitosny sługa

Druga scena jest przeciwieństwem poprzedniej. Kontrast taki należy do istoty przypowieści. Uwolniony z niewiarygodnego długu wychodzi i spotyka współsługę, który był mu winien stosunkowo niewielką sumę. 100 denarów, to średnia trzymiesięczna pensja najemnego robotnika rolnego. Sumę taką zwykły mieszkaniec Palestyny mógł zaoszczędzić w ciągu roku.

Ułaskawiony dłużnik jednak domagając się natychmiastowego zwrotu. Sytuacja w pewnej mierze powtarza się. Dłużnik zwraca się do swojego wierzyciela słowami, którymi ten wyjednał sobie darowanie niewiarygodnego długu. On również prosi „okaż mi swą cierpliwość, a oddam tobie” (Mt 18,29). Jego jednak prośba jest zupełnie realistyczna i byłaby do przyjęcia w przeciwieństwie do poprzedniej.

Niemiłosierny sługa, który prosił i otrzymał miłosierdzie, teraz odmawia go innym. Nie słucha prośby swojego wierzyciela, nie okazuje mu miłosierdzia, ale posyła go do więzienia. Co więcej, działanie dawnego dłużnika wobec współsługi jest bardzo szybkie. Natychmiast wtrąca swojego wierzyciela do więzienia.