Drogą Marka

Na drodze z Jezusem

Droga ucznia Jezusa... Opowieść o życiu Jezusa zbliża się już ku końcowi. Atmosfera się zagęszcza. Ten kto konsekwentnie idzie za Jezusem takich chwil też nie uniknie. Też zmuszony będzie patrzyć, jak dzieło Jego Mistrza wydaje się przegrywać. Musi wtedy pamiętać, że Jezusowa droga do zwycięstwa wiedzie przez krzyż. Przez klęskę.

W kręgu knowań (Mk 14, 1-11)

Jezus już mocno zadarł z przywódcami Izraela. Jego los jest przesądzony. Teraz chodzi tylko o dobrą ku zgładzeniu Go okazję. Niebawem do grona "zwycięzców" dołączą zdrajcy.

Za dwa dni była Pascha i Święto Przaśników. Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Jezusa podstępnie ująć i zabić. Lecz mówili: «Tylko nie w czasie święta, by nie było wzburzenia między ludem».

• Uczeń idący za Mistrzem wcześniej czy później doświadczy, jak bardzo siły zła w świecie nienawidzą Jezusa. Jak bardzo chciałyby Go uśmiercić, ale dla zachowania pozorów prawości nie decydują się na atak natychmiast, ale szukają dogodnego momentu. Można jednak być pewnym: w dogodnej chwili ten atak nastąpi. Decyzja już zapadła.
• .................................

A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział za stołem, przyszła kobieta z alabastrowym flakonikiem prawdziwego olejku nardowego, bardzo drogiego. Rozbiła flakonik i wylała Mu olejek na głowę. A niektórzy oburzyli się, mówiąc między sobą: «Po co to marnowanie olejku? Wszak można było olejek ten sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim». I przeciw niej szemrali. Lecz Jezus rzekł: «Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła względem Mnie. Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz Mnie nie zawsze macie. Ona uczyniła, co mogła; już naprzód namaściła moje ciało na pogrzeb. Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła».

• Uczeń idący za Mistrzem wcześniej czy później dostrzeże, że niektórzy z tych, co idą razem z nim okażą się w oddawaniu Jezusowi czci niezwykle „praktyczni”; danie Mu tego, co dla ludzi drogocenne uznają za marnotrawstwo.
• Uczeń idący za Mistrzem powinien przybrać postawę kobiety rozbijającej na cześć Jezusa flakon z alabastrowym olejkiem: dla Niego wszystko. Nawet jeśli będzie to oznaczać finansową stratę.
• .............................

Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im Go wydać. Gdy to usłyszeli, ucieszyli się i przyrzekli dać mu pieniądze. Odtąd szukał dogodnej sposobności, jak by Go wydać.

• Marek jasno nie napisał, kim byli ci narzekający na rozbicie flakonu alabastrowego olejku. Reakcja Judasza zdaje się pokazywać, że i on był jednym z nich. Jemu i jemu podobnym, choć niby są uczniami, nie chodzi tak naprawdę o Jezusa, ale o pieniądze. Gdy u Jego boku nie osiągają celu,  łatwo dla jego osiągnięcia zdradzają Mistrza. Uczeń Jezusa musi być przygotowany, że niektórzy spośród współuczniów w pewnym momencie zdecydują się dla osiągnięcia jakichś korzyści zdradzić Mistrza.
• ...........................