Walka na niebie i triumf Kościoła (Ap 12,7-18)

Ostatnia część to wizja walki niewiasty ze smokiem (12,13-18). Werset 6 zapowiadał bezpieczny pobyt Niewiasty na pustyni: Niewiasta uciekła na pustynie, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. Bóg przygotował tam dla niej miejsce i żywność na tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni (12,6). Perykopa 12,13-18 tę zapowiedź rozwija:

A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę.. I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża. A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ją rzeka uniosła. Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił. I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. I stanął na piasku [nad brzegiem] morza.

Niewiasta-Kościół, która rodzi Dziecko przeżywa nawałnicę Szatana. Gdy Smok zorientował się, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która urodziła Syna (12,13). Kiedy Szatan spostrzegł, że Syn Niewiasty jest dla niego nieuchwytny, a on sam strącony na ziemię - swoją nienawiść skierował ku Niewieście. Realizuje się w ten sposób zapowiedź Boga z raju: wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie [Szatanie] a Niewiastę [...] i jej potomstwo (Rdz 3,15). Szatan kieruje się zasadą substytucji (ktoś zamiast kogoś innego): nie mogąc uderzyć w Syna, mimo wszystko postanawia Go skrzywdzić, walcząc z Kościołem, który jest ciałem Chrystusa.

Zasadę substytucji widzimy również w słowach zmartwychwstałego Chrystusa na drodze do Damaszku. Szaweł, który prześladował Kościół i walczył z chrześcijanami, od Chrystusa słyszy jednak: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? (Dz 9,4; 22,7; 26,14). Walka Szawła z Kościołem była w istocie jego walką z Chrystusem. Służąc Kościołowi - służymy Chrystusowi. „Misją” Szatana jest walczyć z Kościołem. Starożytni chrześcijanie z pewnością dobrze zapamiętali historyczny moment początku tej walki: był nim dekret cesarza Nerona z roku 64 po Chr., rozpoczynający prześladowania chrześcijan.