Pan króluje, oblókł się w majestat (Ps 93,1).
Bóg jest wieczny, panuje nad światem, niezależnie od tego czy i komu się to podoba bądź nie. Jego władza nie zmienia się. Człowiek w obliczu wielkości sił przyrody może czuć się mały, Bóg jednak nieustannie nad nim czuwa, bo jest On potężniejszy od wszelkich żywiołów.
Chociaż Pan jest królem, to jednak Jego „królestwo nie jest z tego świata”. Natomiast przykazania Boże i świętość są tak samo stałe, jak porządek natury.
Psalmista zaprasza do kontemplacji Boga. Jego wielkość i wszechmoc są zaproszeniem do tego, aby zbliżyć się do Niego z czcią, pokorną ufnością, szczerym i czystym sercem.
Modlitwa
Zawsze, tylko, we wszystkim: słowa, które podobają się Bogu. Rozumie się, że w kościele język mówi rzeczy piękne i najświętsze. I aby także poza kościołem było pięknie i najbardziej święcie... Aby języka używano tylko do czynienia dobra... Uświęcenie języka (Agenda Paolina 2024, 9 kwietnia).
Dodaj swój komentarz »