Apokalypsis

to w języku greckim dosłownie ”objawienie”. Pojęcie to charakteryzuje teksty, których powstanie zależy od kryzysu historycznego, kulturowego i religijnego w judaizmie czasów greckich i rzymskich (III w. przed Chr. - I w. po Chr.). W literaturze apokaliptycznej (Dn 7-12, teksty etiopskiej Księgi Henocha, niekanoniczne Apokalipsy Ezdrasza i Barucha) na pierwszy plan wysuwa się przełom czasów ostatecznych i katastrofa końca świata. Historia od początku jest postanowiona przez Boga, a wszystko zdąża nieodwołalnie do jej końca. Apokaliptyka żydowska wyraża pragnienie jak najszybszego końca dziejów i nadzieję na rychłe rozpoczęcie ostatecznego panowania Boga. Jej zasadniczym przesłaniem nie jest apel o nawrócenie, lecz zachęta do wytrwania aż do końca i pocieszenie w okresie prześladowań.

(za: ks. Artur Malina, Gość Niedzielny Nr 46/2004)