Wszyscy znajomi Króla

(Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich:) „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie”.

Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

4. Warto zauważyć

Czytając ten fragment Ewangelii Marka w uroczystość Wniebowstąpienia należałoby oczywiście skoncentrować się głównie na tej prawdzie. Ale właściwie prócz potwierdzenia faktu – „po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” –  nic więcej tu nie mamy. Warto jednak to podkreślić: Jezus nie wstępuje do nieba by odpocząć po ziemskich trudach, ale by „zasiąść po prawicy Boga” czyli zostać ogłoszony Królem. Uczniowie Jezusa stają więc wobec kolejnego, wielkiego wydarzenia. Jezus nie tylko pokonał śmierć. Nie tylko idzie do nieba, by jakoś załatwić i im to niebo. On, ich przyjaciel, jest z woli Ojca w niebie królem. Niczego nie musi załatwiać. On ich kiedyś przyjmie i już.

Niesamowitą rzeczą dla nich, prostych ludzi, byłoby, gdyby ich mistrz ale i przyjaciel został władcą jakiegoś ziemskiego królestwa. Ale gdy zostaje Panem wszystkiego, całego świata? Nie, to już trudno nawet jakoś nazwać... A przecież my wszyscy, też przez chrzest staliśmy się Jego uczniami i przyjaciółmi. Być synem czy córką prezydenta to już wiele. Właściciela wielkiego banku? Jeszcze lepiej. Ale być dzieckiem Pana wszelkiego stworzenia, który daje życie wieczne?  Czy można być lepiej ustawionym?

Warto oczywiście zwrócić też uwagę na inne, z perspektywy uroczystości tej niedzieli mniej istotne sprawy.

• Apostołowie mają iść i głosić Ewangelię „wszelkiemu stworzeniu”. Proszę zwrócić uwagę: nie są heroldami jakiejś filozofii czy ideologii, nie mają wzywać do takiego czy innego stylu życia. Ich pierwszym zadaniem jest ogłosić światu dobra wieść: wiecie, śmierć niczego nie kończy; można zmartwychwstać i żyć wiecznie w bezgranicznym szczęściu! Kusząca propozycja, prawda? Ilu ludzi szuka dziś lekarzy, którzy wyzwolą ich z przeróżnych dolegliwości? Ilu szuka u nich przedłużenia choć o trochę tego nędznego ziemskiego życia? Ilu żyje w strachu przed wojną, głodem, ilu płacze z powodu krzywd i niesprawiedliwości? Prawda o zmartwychwstaniu i życiu wiecznym ciągle jest najlepsza nowiną, jaką człowiek może usłyszeć. Skusi się każdy. Nawet jeśli nie do końca uwierzy, to przynajmniej uzna, źe to ciekawa perspektywa. Tylko musi odkryć, że nikt go nie chce niewolić, ale mu dać. Dać życie wieczne...
   
• Dlaczego nie wszystkim ludziom a „wszelkiemu stworzeniu”? Trudno powiedzieć. Ale być może to echo przekonania, że przecież przez dzieło Jezusa nie tylko sam człowiek, ale też całe stworzenie zostało odnowione. Jak by można w duchu św. Franciszka powiedzieć, i ptaki i trawy i słońce i gwiazdy mają się z czego cieszyć...
   
• Zbawiony będzie, kto „uwierzy i przyjmie chrzest”. Kiedy chrzcimy niemowlęta musimy koniecznie pamiętać, że chrzest musi się łączyć z wiarą, z osobistą decyzją człowieka. Nie niemowlęcia, już człowieka dorastającego czy dorosłego. Nie możemy do niej zmuszać, ale możemy do niej wychowywać. Stąd tak ważne, by chrztu nie traktować jak zaklęcia, które samo z siebie wszystko załatwi.... To też wezwanie dla wielu letnich chrześcijan (którzy, niestety, pewnie tych słów czytać nie będą): do zbawienia potrzeba wiary, a nie tylko załatwienia formalności...