Bóg Ojcem Jezusa Chrystusa

Pawłowa idea wierności Boga jest kontynuacją myśli Starego Testamentu, gdzie owa wierność przejawia się w zachowaniu przymierza oraz miłości, sprawiedliwości i prawości, niezmienności obietnic, prawdomówności oraz stałej obecności z tym, którzy zostali wybrani[12]. Bóg zatem będąc wiernym swoim obietnicom wzywa nas do wspólnoty ze swoim Synem Jezusem Chrystusem, który jest Panem naszym. Owa wspólnota z Jego Synem jest udziałem w Jego błogosławieństwie, które dzięki Niemu stało się możliwe, oraz zjednoczeniem z Nim samym, z Jego osobą. Wspólnota ta rozpoczyna się tu na ziemi, pełnia jednak owego zjednoczenia dokona się w wieczności. Rzecz jasna, iż owo powołanie do wspólnoty z Jezusem Chrystusem, Synem Bożym, domaga się indywidualnej odpowiedzi wezwanego przez wiarę.

U początku Pierwszego Listu do Koryntian Jezus zostaje określony mianem: „Syn Boży” oraz „nasz Pan”. Zostaje zatem przywołane pochodzenie Jezusa (zob. Rz 1,4; 5,10; 8,3.29.32; Ga 4,4; 1 Tes 1,10) oraz wskazana szczególna bliskość względem Boga i szczególny stosunek do ochrzczonych, którzy wzywają zarówno Jezusa jak i Boga Ojca jako swojego Pana (por. 1Kor 1,2)[13].