Bóg Ojcem Jezusa Chrystusa

Kolejny raz nauka o „Synu Bożym” pojawia się w Pierwszym Liście do Koryntian w piętnastym rozdziale, który również omawia kwestie eschatologiczne, w rozdziale poświęconym zmartwychwstaniu. Odniesienie do Jezusa Chrystusa Syna Bożego pojawia się w końcowej części nauki Pawła. Po ukazaniu znaczenia zmartwychwstania Chrystusa dla przyszłego losu zmarłych autor listu przedstawił relację między Chrystusem i Bogiem w kontekście ostatecznego panowania Boga. „Gdy wszystko zostanie Bogu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich” (1Kor 15,28). Nastąpi zatem czas, pisze Paweł, gdy Chrystus „pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc” (1Kor 15,24) i gdy odda – przekaże Bogu swoje królestwo. Po wypełnieniu swojej misji zostanie poddany Bogu również Syn, gdyż Bóg poddał Synowi wszystko. Paweł wskazuje tu na aktywne działanie Syna Bożego, który wypełnia powierzoną Mu przez Ojca misję aż do końca czasów. Gdy dopełni się jednak czas Bóg stanie się „wszystkim we wszystkich” (1Kor 15,28). Ostatecznym bowiem celem wszystkich wydarzeń apokaliptycznych jest doprowadzenie do całkowitego i pełnego panowania Boga, który będzie „wszystkim we wszystkich (1Kor 15,28).