Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła (Łk 18,42).

Jezus, który stanowi przedmiot chrześcijańskiego głoszenia, idzie do Jerozolimy, by tam dać się ukrzyżować. Od razu zwraca uwagę Syna Bożego cierpienie niewidomego spod Jerycha. Pan – pomimo wrzawy tłumu – słyszy jego dwukrotne wołanie: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!». Jezus nie tylko cierpi, ale przede wszystkim miłuje świat.

Jezus przywraca wzrok, ale otwiera również na sprawy królestwa. Uzdrowienie fizyczne otwiera serce na większą miłość. Ktoś, kto mało cierpi, ale mało kocha, ma trudności w zrozumieniu drugiego człowieka. Uleczony ból pomaga nie tylko być wdzięcznym Bogu, ale daje nowy sposób patrzenia na świat. Ludzie, wydarzenia widziane oczyma wiary nabierają innej perspektywy – są znakami na drodze do królestwa.

Warto jak niewidomy z Ewangelii powierzyć Panu życiowe bolączki i z wiarą powtarzać wytrwale: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!».

MichauB Jezusie, Synu Dawida - Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej