Bóg „z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym”.

Ciekawe. Bóg chyba wierzy, że człowieka może przemienić Jego łaskawa miłość. Że podniesienie nas z bycia stworzeniem – na obraz i podobieństwo Boże, ale stworzeniem –  do godności Jego dzieci sprawi, że staniemy się lepsi. Jest naiwny?

Wielu z nas uważa, że do przemienienia człowieka trzeba pasa albo kija. Albo i obu jednocześnie. Że człowiek odarty ze swojej godności bezceremonialnym nazwaniem po imieniu jego postawy stanie się lepszy. Że uderzenie go mocnym epitetem wypchnie z niego złość. Że ciągłe powtarzanie mu jaki jest zły zrobi z niego anioła...

I kto tu jest naiwny?