Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. 1 J 4

Każdy z nas jest spragniony miłości. Chcemy jej doświadczać, choć sami z miłowaniem mamy problem. A skoro jest ona gwarancją obecności Boga w nas, to warto o nią powalczyć. By zacząć miłować, trzeba  najpierw dostrzec koło siebie bliźniego. Niestety, skupiając się zbyt często na sobie samym, trudno zobaczyć, że jest tuż obok. W jaki sposób postrzegamy tych, których Bóg postawił na naszej drodze? Czy chcąc się poczuć lepszym, mocniejszym, nie doszukujemy się w nich wyłącznie słabości? A może pełni roszczeń, uważamy, że nam należy się pierwszeństwo we wszystkim? Oczekujemy, że to inni zaczną się nami i naszymi problemami interesować? A gdy pomagamy, to liczymy na wzajemność, nagrodę, czy pochwałę?

Miłość bliźniego ma zawsze na względzie jego dobro. Gdy pomagamy, upominamy, mówimy coś życzliwego, powinniśmy wiedzieć dlaczego to robimy. Szczere rozpoznanie własnych intencji obnaża prawdę o naszej miłości.    

Beata K-P Iskierki - Miłość Twa