Jestem lepszy? Bo wierzący? Kościół przypomina mi dziś, co pisał św. Paweł:

„Zapytajmy, co zyskał Abraham, praojciec nasz według ciała? Jeżeli bowiem Abraham został usprawiedliwiony dzięki uczynkom, ma powód do chlubienia się, ale nie przed Bogiem. Bo cóż mówi Pismo? «Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to policzone za sprawiedliwość»”.

Jestem, jak inni, grzesznikiem. Tyle że z powodu wiary w Jezusa Chrystusa, moje grzechy zostały zgładzone. A wiara jest łaską. Czym tu się chlubić? Jestem szczęśliwcem, który przypadkiem (czytaj: zrządzeniem Bożym) znalazł wiarę. I dzięki niej usprawiedliwiony ma życie wieczne. Moją jedyną zasługą jest to, że nie odrzuciłem danej mi łaski. Ale żeby ją odrzucić, żeby odrzucić nadzieję życia wiecznego, musiałbym być strasznie głupi….

Kto wierzy w Jezusa jest jak rozbitek, uratowany dlatego, że ktoś go znalazł i wyciągnął z wody.