MICHEASZ

(hebr. Mikaja[h], „kto jest jak Jahwe?").
Etymologicznie imię to jest wyrazem chwały Boga, który jest nieporównywalny. Imię to nosi wiele osób w Biblii hebrajskiej.

1. Syn Jimli, prorok na dworze króla Achaba (1 Krn 22). Achab i Jozafat, król Judy, chcieli odebrać Aramejczykom Ramot w Gileadzie. Przed udaniem się na wyprawę zasięgnęli rady około czterystu proroków, którzy zapewnili ich, że Bóg pozwoli im odnieść wielkie zwycięstwo. Kiedy wezwano jednak Micheasza, ten przekazał im wizję Izraelitów błąkających się po górach, jak owce bez pasterza. Opisał też zgromadzenie Boże, na którym Bóg posłał „ducha kłamstwa w ustach wszystkich jego [Achaba] proroków" (w. 22), aby „zwieść Achaba, aby poszedł i poległ w Ramot w Gileadzie" (w. 20). Achab rozkazał wtrącić Micheasza do więzienia i kontynuował swój wojenny plan. Chociaż dla zmylenia przeciwnika przebrał się, zanim przystąpił cło walki, został śmiertelnie ranny, kiedy „pewien człowiek naciągnął łuk i (...) ugodził króla izraelskiego między spojenia pancerza" (w. 34); Izraelici w rozsypce opuścili pole bitwy, tak jak przepowiedział Micheasz.

2. Prorok Micheasz z Moreszet, mieście oddalonym o ponad 40 km na północny zachód od Jerozolimy. Przypisuje mu się autorstwo Księgi Micheasza. W Mi 1,1 i Jr 26,18 jest informacja, że Micheasz przybył do Jerozolimy w czasach Ezechiasza, to znaczy mniej więcej w ostatnim dziesięcioleciu VIII w. przed Chr., i zapowiedział zniszczenie miasta (por. Mi 3,12). Dokładna data jego działalności nie jest znana, ale zapewne był współczesny Izajaszowi z Jerozolimy.

3. Ojciec Akbora, członek delegacji Jozjasza, wysłanej do prorokini Chuldy (2 Krl 22,12).

4. Syn Gemariasza i wnuk Szafana, przyjaciel Jeremiasza. Micheasz przekazał ojcu i innym dostojnikom „słowa, jakie słyszał, gdy Baruch czytał z księgi" Jeremiasza (Jr 36,11-13); oni też spowodowali, że zwój Jeremiasza został odczytany w obecności króla Jojakima.

5. Przodek pewnych kapłanów z okresu powygnaniowego (Ne 12,35), gdzie indziej nazywany Miką (Ne 11,17.22).

6. Kapłan w czasach Nehemiasza (Ne 12,41).
(EB - za zgodą Wydawnictwa "Vocatio" :.)