Nowe Jeruzalem

Szkołę Słowa Bożego prowadzi ks. Jan Kochel

Co roku w całym Kościele rozbrzmiewa na nowo wezwanie Chrystusa: "Czuwajcie!" (Mk 13,37). Czuwanie to winno być wypełnione treścią, stąd św. Piotr w drugim liście przypomni wszystkim tym, którzy "otrzymali wiarę", że "mamy mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie - zachęca sługa i apostoł Jezusa Chrystusa - jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach" (1,19). Zachęta do trwania w świetle słowa Bożego jest wezwanie do praktykowania lectio divina, czyli modlitewnej lektury Pisma Świętego.
W tym cyklu weźmiemy do rąk Apokalipsę św. Jana, aby z jej kart zaczerpnąć orędzie nadziei. Układ tej Księgi natchnionej, zamykającej objawienie biblijne, jest wbrew pozorom bardzo przejrzysty. Podobnie jak Stary Testament oparł cykl "wielkiego jubileuszu" na siedmioletnich odcinkach czasu (siedem razy siedem lat), także struktura Apokalipsy opiera się na symbolice biblijnej "siódemki".
Historyczny wymiar dzieła stworzenia rozważamy w cyklu siedmiu dni tygodnia. Chrześcijańska niedziela, "pierwszy dzień tygodnia" (Mk 16,2 i 9), wprowadza nas jednak już w wymiar ponadczasowy, przekraczający ramy historii. Przypomniał o tym Ojciec Święty w Liście Apostolskim o świętowaniu niedzieli (Dies Domini). Wizje Apokalipsy dane Kościołowi przez Chrystusa są "duchowym doświadczeniem dnia Pańskiego" (por. Ap 1,10). Zaczynają się one "listami do siedmiu Kościołów", czyli ewangelicznym przesłaniem skierowanym do wspólnoty Kościoła powszechnego (siódemka to symbol powszechności!). Te właśnie listy będą przedmiotem naszych rozważań oraz przesłanie, które kieruje do nas podczas ziemskiej pielgrzymki "Bóg Ojciec Miłosierdzia" przez swojego Syna w Duchu Świętym.
Warto zatrzymamy się również na ostatniej wizji Apokalipsy, której przedmiotem jest "Nowe Jeruzalem", symbol odnowy świata, zapoczątkowanej zbawczym dziełem Chrystusa. "Błogosławiony zarówno ten, który odczytuje, jak i ci, którzy słuchają słów tego proroctwa i zachowują jego treść" (Ap 1,3). Obietnica błogosławieństwa udzielona tym, którzy podejmą lectio divina ostatniej Księgi Nowego Testamentu zachęciła nas do refleksji nad tym, "co mówi Duch kościołom". Treść Listów do siedmiu wspólnot chrześcijańskich stanowi wyzwanie dla współczesnego Kościoła. Warto więc podjąć trud czytania, słuchania i zachowywania "słów tego proroctwa", warto to czynić zgodnie z zachętą Jana Pawła II, skierowaną do nas w czasie ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny: "Błogosławieni ci, którzy słuchają Słowa Bożego i zachowują je. Jeśli na progu trzeciego tysiąclecia pytamy o kształt czasów, które nadchodzą, to równocześnie nie możemy uniknąć pytania o fundament, jaki kładziemy pod tę budowlę, jaką podejmą następne pokolenia. Trzeba, aby nasze pokolenie było roztropnym budowniczym przyszłości. A roztropny budowniczy to ten, który słucha słowa Chrystusa i wypełnia je (...) W tym kontekście szczególnej aktualności nabiera soborowa zachęta, skierowana do wszystkich wiernych, by przez częste czytanie Pisma Świętego nabywali wzniosłego poznania Jezusa Chrystusa (Flp 3,8)" (Pelplin, 6 czerwca 1999).
Modlitewna lektura Listów do siedmiu Kościołów - w świetle Psalmów i Ewangelii - pomoże wytyczyć szlak w nowe tysiąclecie. Oby spełniło się życzenie Ojca św.: "Błogosławieni ci wszyscy, którzy otwartym sercem korzystają z tej posługi słowa. Prawdziwie błogosławieni ci, którzy słuchają Słowa Bożego i zachowują je. Doświadczają bowiem tej szczególnej łaski, dzięki której posiew Słowa Bożego nie pada pomiędzy ciernie, ale na żyzną glebę, i przynosi wieloraki plon".