Dziecię nam się narodziło

A będzie się on (człowiek wygnany z domu prze wojnę) błąkał w kraju uciśniony i wygłodzony; a kiedy zazna głodu i wpadnie we wściekłość, zacznie przeklinać swego króla i swego Boga; podniesie oczy w górę, potem popatrzy na ziemię: a oto tylko utrapienie i ciemności, i przygniatająca noc! Ale mrok będzie rozpędzony. Bo nie [zawsze] będzie miał ciemności ten kraj, który cierpi ucisk.

Pojawia się już nadzieja. A prorok wieszczy dalej (23b)

W dawniejszych czasach upokorzył [Pan] krainę Zabulona i krainę Neftalego,
za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską.

Ziemia Zabulona i Neftalego, droga do morza przez Jordan to po naszemu Galilea. Ta część Izraela, która odpadła od tego państwa jeszcze 10 lat przed zdobyciem Samarii. Upokorzona, pogrążona w rozpaczy słyszy słowa nadziei (Iz 9, 1-6).

Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
światło zabłysło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.

Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Bo każdy but pieszego żołnierza,
każdy płaszcz zbroczony krwią,
pójdą na spalenie, na pastwę ognia.

Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.