W czym mrówka pomoże słoniowi?

Tytuł tych „biblijnych kontekstów” nie jest prowokacją. Ma uzmysłowić proporcje sił, jakimi dysponuje człowiek i Bóg. Często zastanawiamy się co zrobić, żeby więcej ludzi przychodziło do kościoła? Żeby ludzie chcieli żyć Ewangelią? Albo żeby zechcieli korzystać z portalu Wiara.pl? ;) Trzeba zrobić ile damy radę. Ciągle jednak pamiętając, że to Bóg jest głównym sprawcą wzrostu Królestwa. My możemy Mu ewentualnie trochę pomóc albo choćby tylko nie przeszkadzać. Nie jesteśmy gospodarzami czy administratorami tego Królestwa. Ledwie pielgrzymami, którzy mogą dorzucić do dobrego dzieła trochę od siebie, ale bez których Bóg i tak sobie poradzi....Chyba właśnie o tym są czytania liturgii tej niedzieli.

• Pełny tekst czytań
• Komentarze biblijne do czytań  

1. Kontekst pierwszego czytania Ez 17,22-24

Proroctwo Ezechiela czytane tej niedzieli nawiązuje do wydarzeń kresu państwa Judzkiego i początków niewoli babilońskiej. Początek rozdziału z którego pochodzi to zagadka, rozpoczynająca się od słów:

Orzeł wielki, o skrzydłach rozłożystych
i długich piórach,
pokryty pstrym pierzem,
przyleciał nad Liban
i zabrał wierzchołek cedru
Ułamał koniec jego pędów,
zaniósł do kraju kupieckiego
i złożył go w mieście handlowym.
Następnie wziął szczep z tego kraju
i zasadził na roli urodzajnej,
i umieścił go nad obfitymi wodami,
i zasadził jak wierzbę,
(...).

Owym orłem jest król babiloński, Nabuchodonozor. Na przełomie 598/597 roku przed Chrystusem zdecydował się zdobyć Jerozolimę.... Może oddajmy głos narratorowi z 2 Księgi Królewskiej, lapidarnie, ale niezwykle przejmująco oddał grozę tamtej historii.

W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.

Również zabrał stamtąd wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej - tak jak Pan przepowiedział. I przesiedlił na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy pojmanych, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Przesiedlił też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju zabrał do niewoli z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził do niewoli, do Babilonu. W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz.

Owym wierzchołkiem cedru, który zerwał wielki orzeł, Nabuchodonozor, by przesadzić go „do miasta kupieckiego” był oczywiście Jojakin. A szczepem, który zasadził nad wodami – Sedecjasz. Królestwo Judy słabe, bo słabe, ale ciągle jeszcze istniało. Jednak  po dekadzie Sedecjasz jawnie zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu. Tym razem skończyło się jeszcze gorzej. Nie tylko nastąpiła kolejna fala przesiedlenia, ale nadto zostały zburzone mury Jerozolimy i – co dla Żydów najbardziej bolesne – sama świątynia. Ta zbudowana przez Salomona, która, jak wierzyli, była miejscem zamieszkiwania Boga na ziemi...

I w tym kontekście Ezechiel głosi w imieniu Boga:

„Ja także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i zasadzę, u najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją na górze wyniosłej i wysokiej. Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę. Ona wypuści gałązki i wyda owoc, i stanie się cedrem wspaniałym. Wszystko ptactwo pod nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate zamieszkają w cieniu jego gałęzi.

I wszystkie drzewa polne poznają, że Ja jestem Panem, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię”.