Beelzebub

​Bóg czczony przez Filistynów w Ekronie (2 Krl 1,2-16). Pierwotna forma i znaczenie tego imienia nie są pewne. Z początku mogło znaczyć „pan wzniosłości”. Później, ponieważ Izraelici uważali go za nędznego rywala Jahwe, jego imię przekręcono, nadając mu znaczenie „pana much” (Baal-Zebub). Jeszcze później zmieniono je nawet na Beel-Zebul, które znaczyło „pana odchodów” W okresie między testamentowym, kiedy używano wielu imion na oznaczenie wodza złych sił, jednym z nich było Baal-Zebub (względnie Beel-Zebul). W Ewangeliach Jezus zaprzeczył, jakoby wyrzucał demony mocą Belzebuba „księcia demonów” (Mt 12,24-27; Mk 3,22-26; Łk 11,15-19; por. Mt 10,25).

(za: EB)