Betsaida

​(hebr., „dom rybaka”)

Miasto położone przy północno-zachodnim krańcu Jeziora Galilejskiego, w pobliżu miejsca, gdzie do niego wpada Jordan; dokładna lokalizacja nie jest jednak znana. Betsaida była zapewne małą wioską rybacką, którą około 2 r. przed Chr. tetrarcha Filip podniósł do rangi miasta i nazwał Betsaida-Julias na cześć córki cesarza Augusta. Tetrarcha Filip rezydował w nim i zmarł w 34 r. po Chr. Z Betsaidy pochodzili apostołowie Piotr, Andrzej i Filip (J 1,44; 12,21). Jezus nakarmił w jej pobliżu pięć tysięcy mężczyzn (Mk 6,45; Łk 9,10-17), uleczył ślepego (Mk 8,22-26), , ale przeklął samo miasto za to, że Go nie przyjęto (Mt 11,21-22; Łk 10,13-14).

(za: EB)