Nazwa ta znajduje się w samym środku map przedstawiających podział Ziemi Obiecanej między dwanaście pokoleń Izraela.
Centralnemu położeniu odpowiadało znaczenie polityczne, gospodarcze i religijne tego plemienia: zajmowało ono najlepsze tereny z Szilo i Gilgal, które były ważnymi ośrodkami czasów Starego Testamentu. Mieszkańcy uważali za swojego przodka Efraima, wnuka Jakuba i drugiego syna Józefa. Zaadoptowany przez swojego dziadka otrzymał przywilej pierworództwa.
W Starym Testamencie Efraim jest częściej wzmiankowany przed starszym bratem Manassesem. Imię Efraima oznacza zazwyczaj wszystkie pokolenia Królestwa Izraela. W ten sposób uwidacznia się biblijny motyw wybrania, które jest zawsze wolnym i często zaskakującym darem Bożym, a nie prawem biologicznym czy społecznym.
(za: Gość Niedzielny Nr 27/2002)