ESCHATOLOGIA

oznacza naukę o rzeczach ostatecznych. Biblijne teksty eschatologiczne wyrażają oczekiwania na ostateczną interwencję Boga w historii narodu wybranego i w dziejach całej ludzkości. We wcześniejszych tekstach biblijnych brak wyraźnego zainteresowania eschatologią osobową, czyli losem jednostki po śmierci. Podstawą nadziei na Bożą interwencję w dziejach Izraela jest wiara w Jahwe jako Pana dziejów. Czas tej Bożej interwencji to dzień Pański (hebr. jom Jahwe, gr. hemera tou kyriou). Prorocy ostrzegają jednak przed nadzieją oderwaną od codziennego życia, indywidualnej moralności i społecznej sprawiedliwości. Przykładem są słowa proroka Amosa, działającego w Królestwie Północnym przed niewolą babilońską: ”Biada oczekującym dnia Pańskiego. Cóż wam po dniu Pańskim? On jest ciemnością a nie światłem. […] Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary, nie znoszę tego, na ofiary biesiadne z tucznych wołów nie chcę patrzeć” (Am 5,18.22). Głównym celem nauczania proroków jest zmiana postępowania, dlatego powtarzane są apele o nawrócenie, które jest właściwym przyjęciem dnia Pańskiego.

(za: ks. Artur Malina, Gość Niedzielny Nr 46/2004)

(sx)