Garść uwag do czytań na XIV niedzielę zwykłą roku A z cyklu „Biblijne konteksty”.
Najpierw o królu, który jedzie na osiołku, potem o życiu wedle ducha, potem wezwanie do przyjęcia jarzma. Co te czytania mają ze sobą wspólnego? Łączy je chyba głownie pogodny klimat, klimat prostoty, pokoju i radości. Ale przede wszystkim są one o Bogu, który myśli na opak. To znaczy zupełnie inaczej niż my, ludzie. I ma nieprzystającą do ludzkiej hierarchię ważności (!).
1. Kontekst pierwszego czytania Za 9,9–10
Prorok Zachariasz, z którego księgi pochodzi pierwsze czytanie, jest prorokiem czasu niewoli babilońskiej Izraela. Właściwie jej końca. Zapowiada – cóż za radość – rychłe wybawienie. Zapowiedź o pokornym królu jadącym na osiołku – czytane tej niedzieli – umieszczona jest w kontekście zapowiedzi ujawnienia się panowania Boga nad narodami oraz zwycięstwa nad nimi Izraela. Przytoczmy jego tekst, z paroma wierszami następującymi jeszcze po nim. To dla lepszego wczucia się w klimat tej zapowiedzi :)
Raduj się wielce, Córo Syjonu,
wołaj radośnie, Córo Jeruzalem!
Oto Król twój idzie do ciebie,
sprawiedliwy i zwycięski.
Pokorny - jedzie na osiołku,
na oślątku, źrebięciu oślicy.
On zniszczy rydwany w Efraimie
i konie w Jeruzalem,
łuk wojenny strzaska w kawałki,
pokój ludom obwieści.
Jego władztwo sięgać będzie od morza do morza,
od brzegów Rzeki aż po krańce ziemi.
Także ze względu na krew przymierza zawartego z tobą
wypuszczę więźniów twoich z bezwodnej cysterny.
Wróćcie do warownego miejsca, wygnańcy, oczekujący z nadzieją!
Dzisiaj cię o tym zapewniam,
że cię nagrodzę w dwójnasób.
Albowiem Judę trzymam w pogotowiu,
jak łuk napinam Efraima,
jak włócznią kieruję synami twymi, Syjonie,
przeciwko synom twoim, Jawanie,
i miecz mocarza z ciebie uczynię (...).
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |