Obmycie nóg uczniom

5. Kontekst J 13, 1-20

Perykopa J 13, 1-20, która rozpoczyna się od określenia czasu wpisuje się w szerszy kontekst całej ewangelii. Otóż użyte w wersecie pierwszym przed świętem Paschy, nawiązuje do dwóch wcześniejszych perykop, tj. Decyzja Wysokiej Rady o zgładzeniu Jezusa(J 11, 45-57) i Namaszczenie w Bretanii (J 12, 1-8)[^79], gdzie w pierwszej znajduje się w w. 55 zbliżało się zaś żydowskie święto Paschy, a w drugim w w.1 sześć dni przed świętem Paschy. Oba te fragmenty nawiązują do tej samej, trzeciej Paschy Jezusa^[80], podczas której Jezus umarł na krzyżu.

Wprawdzie perykopa J 13, 1-20 jest integralnym opisem wydarzenia, to jednak jest również częścią, wstępem opisu Ostatniej Wieczerzy, która obejmuje aż pięć rozdziałów, tj. J 13, 1 – 17, 26.

Werset J 13, 1 zawiera rzeczownik τέλος(cel^[81]), który jest zapowiedzią τετέλοσται (wykonało się) z J 19, 30. Ostatnie słowa Jezusa wypowiedziane na krzyżu. Zapis do końca ich umiłował^[82]lub umiłował ich aż do ostatecznego objawienia miłości za nich i dla nich, i ostatnie słowo z krzyża Wykonało się,jest jakby klamrą, która otwiera opis Męki i go zamyka, tzn. takie sformułowanie występuje na początku i końcu opisu Męki Jezusa Chrystusa według św. Jana.

W wersecie 7 zauważa się aluzję do wersetu 1 dwudziestego pierwszego rozdziału tejże Ewangelii^[83]. Powiązanie dotyczy użytego w obu miejscach zwrotu μετὰ ταῦτα (później). Jezus zapowiada Piotrowi, że tego, co mu czyni, on teraz nie rozumie, ale zrozumie to później (por. J 13, 7) i to później następuje po Zmartwychwstaniu, gdy Jezus objawia się nad Jeziorem Genezaret.

6. Analiza literacko-historyczna

Opierając się na strukturze, która została przyjęta, przez autora, za tę, która najlepiej ukazuje temat Jezusa Pana w pokornym uniżeniu, zostanie teraz przeprowadzona analiza literacko-historyczna tejże perykopy.

6. 1. Wstęp, złożenie szat i umywanie nóg (J 13, 1-5)

Wydarzenie, jakie opisuje czwarty Ewangelista, miało miejsce przed Świętem Paschy(w. 1). R. Brown twierdzi, że jest tu tłumaczenie wolne, choć od strony gramatycznej w wersecie 1 występują okolicznik czasu, dwa imiesłowy oraz czasownik główny. Dalej przywołuje również opinię niektórych egzegetów, idących za Ojcami Greckimi, którzy to utrzymują, że okolicznik czasu odnosi się do wiedzy Jezusa, tzn. Jezus wiedząc przed Paschą, umiłował swoich na świecie^[84].

---------------------------------------------