Izraelici przypisywali Bogu jako Pierwszej Przyczynie wszystko, także zło.
W tle przypowieści czai się zazdrość. W formacji duchowej często ją bagatelizujemy.
Odrzuć prowadzące do zemsty pogardę i gniew.
Chrzest jest wstępem, ale nie można na nim poprzestać.
Granicę między zbłąkaniem a odnalezieniem się przekracza się czasem w pięć sekund.
Spodziewaliśmy się tylko koła ratunkowego, a został nam podarowany tron życia wiecznego.
Dialog Jezusa i Piłata.
W jaki sposób spojrzeć na kobietę jednocześnie atakowaną i sławioną? Kobietę, obecną na tysiącu obrazach? Kobietę, której relikwie rozsiane są w różnych miejscach? Kobietę, o której kolejni badacze Pisma Świętego napisali już wszystko? Ileż razy można wciąż na nowo sięgać do tych samych tekstów biblijnych w nadziei, że znajdziemy tam jakąś nowość?
„Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go” (Łk 10,33-34).
Prawdę o Duchu Świętym należało przedstawić, bo stanowiła ona jeden z dogmatów wiary katolickiej.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.