Czasami zastanawiamy się, jak-kiedy-co innym mówić o Bogu, co zrobić, aby Go poznali, postępowali Jego drogami... Czasami cierpimy, bardzo cierpimy z powodu niewiary kogoś nam bliskiego. Szukamy nowenn, wybitnych duchownych, wspaniałych lektur. Dzisiejsze czytania podsuwają odpowiedź. Celem jest, aby „świat poznał, żeś (...) Ty [Boże] ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś”, aby ludzie wokół nas doświadczyli miłości Boga. Na czym polega sposób? „Musicie stanowić jedno”, mówi do nas Jezus, i dodaje, zwracając się do Ojca: „Ja w nich, a Ty we mnie”.

Taka jest odpowiedź na tę równię pochyłą, po której zdaje się zmierzać ludzkość. Taka jest odpowiedź na te wszystkie nieszczęścia, które człowiek sam ściąga sobie na głowę. Taka jest odpowiedź na nasz lęk o przyszłość – Jezus w nas, a Bóg w Jezusie.

Pozwolić, aby On był w nas. Zrobić wszystko, naprawdę wszystko, niczym się nie zrażać, aby nasza relacja z Nim była jak najmocniejsza.

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka