ODPOWIEDZI

OMÓWIENIE DRUGIEJ TURY ETAPU TRZECIEGO

(16.03. – 22.03.)

Pytanie 1 [31]

W swoich listach św. Paweł tylko raz cytuje greckiego autora. Jak brzmią te słowa i w jakim są liście?

ODPOWIEDŹ:

W 1 Kor 15,33 Paweł cytuje greckiego poetę- komediopisarza Menandra
Nie łudźcie się! „Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje”

Uwaga:
Wprawdzie w Tt 1,12 Paweł cytuje Kreteńczyka, Epimenidesa z Knossos, ale jak czytamy w przypisie, jest to „postać na wpół legendarna”


Pytanie 2 [32]

Jak św. Paweł nazywa w tym liście ludzi żyjącymi już łaską chrztu i duchem Ewangelii?

ODPOWIEDŹ:

Nazywa ich doskonałymi:
A jednak głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. 1 Kor 2,6

W przypisie odnoszącym się do słowa „doskonałymi” czytamy: Tj. ludźmi żyjącymi już łaską chrztu i duchem Ewangelii.


Pytanie 3 [33]

Każdemu, kto pracuje, należy się wynagrodzenie. Jakimi słowami wyraził to św. Paweł w tym liście i skąd je zaczerpnął?

ODPOWIEDŹ:

Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu. (1 Kor 9,9)

Słowa zaczerpnięte z Pwt 25,4


Pytanie 4 [34]

Ze słów św. Pawła w tym liście wynika, że należy zaniechać postępowania, które samo w sobie nie jest złe, jeśli miałoby to przyczynić się do grzechu drugiego człowieka. O jakiej konkretnej sprawie pisze Apostoł?

ODPOWIEDŹ:

Chodzi o jedzenie pokarmów, które wcześniej zostały ofiarowane pogańskim bogom. Mowa o tym w 1 Kor 8, a także w 1 Kor 10,25-33


Pytanie 5 [35]

Św. Paweł podał adresatom tego listu pewną zasadę, która obowiązuje do dzisiaj w Kodeksie Prawa Kanonicznego. Jak nazywa się owa zasada i czego dotyczy?

ODPOWIEDŹ:

Jest to tzw. „Przywilej Pawłowy” (1 Kor 7,15), nazywany przywilejem wiary, opiera się na tekście zapisanym przez świętego Pawła Apostoła w jego pierwszym Liście do Koryntian (12) Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli któryś z braci ma żonę niewierzącą i ta chce razem z nim mieszkać, niech jej nie oddala. (13) Podobnie jeśli jakaś żona ma niewierzącego męża i ten chce razem z nią mieszkać, niech się z nim nie rozstaje. (14) Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez brata. W przeciwnym wypadku dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte. (15) Lecz jeśliby strona niewierząca chciała odejść, niech odejdzie. Nie jest skrępowany ani brat, ani siostra w tym wypadku. Albowiem do życia w pokoju powołał nas Bóg. (1 Kor 7,12-15 ) i oznacza prawo (przyznane temu z pogańskich małżonków, które przyjęło chrzest) zerwania węzła małżeńskiego, zawartego z osobą nieochrzczoną przed nawróceniem, i zawarcia ponownego małżeństwa, po jej odejściu, czyli pod warunkiem, że pogański współmałżonek nie chce się nawrócić lub, przynajmniej, zgodnie mieszkać ze stroną ochrzczoną bez obrazy Stwórcy.
Wg obecnego prawa kościelnego, zawartego w KPK, małżeństwo zawarte przez dwie osoby nieochrzczone, żyjące w małżeństwie naturalnym (legalnym), zostaje rozwiązane na mocy przywileju Pawłowego dla dobra wiary strony, która przyjęła chrzest, przez sam fakt zawarcia nowego małżeństwa przez stronę ochrzczoną, jeśli strona nieochrzczona odeszła
KPK, Kan. 1143
§ 1. Małżeństwo zawarte przez dwie osoby nie ochrzczone zostaje rozwiązane na mocy przywileju pawłowego dla dobra wiary strony, która przyjęła chrzest, przez sam fakt zawarcia nowego małżeństwa przez stronę ochrzczoną, jeśli strona nieochrzczona odeszła.

Przyjmuje się, że strona nieochrzczona odchodzi, jeśli nie chce mieszkać ze stroną ochrzczoną lub mieszkać z nią w zgodzie bez obrazy Stwórcy, chyba że osoba ochrzczona po przyjęciu chrztu dała słuszny powód odejścia

KPK, Kan. 1143:
§ 2. Uważa się, że strona nieochrzczona odchodzi, jeżeli nie chce mieszkać ze stroną ochrzczoną lub mieszkać z nią w zgodzie bez obrazy Stwórcy, chyba że strona ochrzczona po przyjęciu chrztu dała słuszny powód odejścia.